قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل الثامن
نيرة بابتسامه واشارت الى خديجه:دى خديجه عمتك ياملك دى اختى واخت فريد وعبدالرحمن كريم،بسنت بصدمه: ايه؟! ملك بفرجه: بجد؟! كريم: ماما دا بجد؟ انتى عندك اخوات خدبجه: ايوه ياكريم دول اخواتى نيرة وفريد وعبدالرحمن بسنت:كمان تلاته؟! كريم لنفسه: يعنى ملك تبقي بنت خالى كريم: طب ليه مقولتلناش داقبل كدا ياماما خديجه: ظروف ياكريم بس خلاص الحمد لله عدت ملك بفرحه: الله يعنى انا عندى 2عمتو و1عمو نيرة: ولسه فى مفاجأه اكبر ملك: ايه؟! نيرة: عادل المنياوى جوز عمته خديجه ملك:مالو نيرة: يبقي خالك ياملك كريم: الله اكبر،فى نفسه(بقت بنت خالى وبنت عمتى) ملك: مين دا؟! نيرة: دا اخو مامتك ليلى ملك باستغراب: بابا الكلام دا بجد! فريد: ايوه ياملك ملك: ساهر انت كنت عارف؟ ساهر: اعرف التانيه لكن معرفش الاولى ملك: وانت يا آسر آسر: اعرف الاولى لكن معرفش التانيه ملك: وكريم وبسنت كريم: اول مره اعرف الكلام دا! بسنت: وانا كمان عبدالرحمن: انا عارف ان الكلام دا صعب عليكم بس هى دى الحقيقه ملك بعدم تصديق: بس بس انتى قولتيلى ياعمتو ان عادل المنياوى دا عدو بابا نيرة: دا موضوع كبير اوى هو فعلا عدو بباكى وبيكره وخديجه تاكدلك كلامى
خديجه: نيره معاها حق ياملك عادل بيكره فريد بسبب موضوع قديم مفيش داعى نفتحه دلوقتى كريم: لا احنا لازم نعرف كل حاجه خديجه: كل شئ هتعرفوه فى ميعاده لما نحس انكم كبرتوا بما فيه الكفايه وقتها علطول هنقلكم كل حاجه بالتفصيل اهم حاجه دلوقتى انكم عرفتوا بعض وانكم اهل وعيلة واحده متسبوش بعض ولا لحظه واحده حققوا اللى احنا مقدرناش نحققه كريم: بس بابا قالى ابعد عن ملك خديجه: عشان متعرفش الكلام دا وانت خلاص عرفته يبقي متسبش ملك لوحدها واحميها وحافظ عليها كويس اوى وانتى يابسنت ملك دى اختك خليكى معاها واسر وساهر بردوا واسلام ونور نيرة: انتم لازم تقعدوا مع بعض وتعرفوا بعض اكتر تطلعوا رحله مثلا عبدالرحمن: عندك حق لازم يحصل فى اقرب وقت فريد: انا معنديش مانع خديجه: ولا انا بس ياريت عادل يوافق ساهر: ان شاء الله خديجه: انا لازم امشي دلوقتى كدا اتاخرت اوى على عادل فريد: ماشى وصلها ياساهر _تخرج نيرة ومعاها كريم وبسنت ويوصلها ساهر للعربيه عبدالرحمن: انا كمان هروح يلا ياشرين اسلام: انا هنام مع آسر النهارده عبدالرحمن: ماشي ياحبيبي يلا يانور يذهب الجميع للنوم وعلى قد ماتكون ملك مش فاهمه حاجه على قد ماتكون مبسوطه اوى انها عرفت حد من طرف مامتها ونفسها تشوفه اوى
فى اوضة ملك ملك: انا نفسى اشوف خالو دا اوى اسراء: متقلقيش ياختى هتشوفيه تعالى يلا نشوف الهدايا ملك:انا هموت وانام خليها بكرا اسراء: لا دلوقتى ملك ذهبت لتطفئ النور ثم قالت: لا بكرة اسراء:رخمه ملك: هههه تصبحى على خير
فى اليوم الثانى ذهبت ملك بصحبه إسراء واسر واسلام ونور وساهر الى النادى
امجد لكريم: الحلوه جت اهى كريم: مين؟! امجد: ملك هى فى غيرها كريم: ملكش دعوه بيها يا اجمد لو قربت منها هزعلك امجد: ايه دا ياعم مالك داخل حامى اوى كدا ليه وبعدين انت مش قولت انك معايا وهتساعدنى كريم: كان زمان وجبر دلوقتى لا وكمل بنبرة تحذير؛ لو قربت منها يا امجد انا اللى هقفلك انت فاهم وسابو ومشي امجد: ماشى ياكريم اما نشوف
عند ملك تتصل بريم ريم: الو لوكا ملك:الو ياريم بقولك معاكى رقم كريم ريم: كريم مين؟ ملك:كريم المنياوى ريم: ايوه معايا ملك: طب هاتيه ريم:ليه ملك: هاتيه بس ريم: طيب تاخد ملك الرقم وتتصل بيه كريم: الو ملك:الو ياكريم كريم:مين معايا؟ ملك: انا ملك بنت خالك كريم فى دهشه(مش مصدق نفسه): ملك! ملك: انا اسفه انى كلمتك بس كنت عايزه اقولك اننا فى النادى كلنا لو انت موجود تعالى اقعد معانا كريم: ايوه موجود انتم فين ... اوك ملك: كريم هى بسنت معاك كريم: ايوه بس هى مع صحابها مش عارف فين ملك: خلاص مفيش مشكله احنا فى انتظارك تقفل معاها و اسراء: ها كلمتيه ملك:ايوا اسراء بمرح: وقالك ايه وقولتيله اييه ملك: بووت اقعدى ساكته اسراء: شايف يا ساهر اختك بتعمل فيا ايه ساهر بهزار: بس يالوكا متزعليش ايسو نور: انا هقوم اتمشي شويه اسلام: اوك
ريم: انا مش مصدقه نفسى يعنى ملك تبقى بنت خالك وبنت عمتك بسنت: شوفتى بقي ريم: لا انا بجد مش مصدقه خالص ازاى دا ولا فى فيلم عربى قديم بسنت:انا نفسى مش مصدقه ايه دا شوفى مين هناك ريم: مين؟! بسنت: دا نور ابن خالى نور يا نور نور: بسنت بسنت: اذيك يانور عامل ايه نور: تمام وانتى بسنت: بخير اادى صحبتى ريم ريم: اهلا تشرفنا نور: اهلا وانا كمان بسنت: انت بتعمل ايه هنا نور: بتمشي شويه اصلى زهقت من القاعده معاهم ريم: ايه دا هى ملك هنا نور: اه ريم: طب انا هروح لملك نور: اوك بسنت: تعالى نتمشى سوا نور: يلا
عند ملك يوصل كريم ويسلم عليهم كريم: مساء الخير اذيكم ياولاد خالى اسلام،ملك،ساهر: الحمد لله كريم لآسر:اذيك يا ابن خالتى آسر: الحمد لله ساهر: تعالى اقعد ياكريم كرين:اوك ملك: عمته اخبارها ايه كريم: الحمد لله ريم من بعيد: ملك ملك:تعالى ياريمو ريم:تذيكم الجميع: الحمد لله ملك: اعرفكم ريم صاحبتى اسلام:اهلا وسهلا ريم: اهلا بيكم إسراء: ساهر تعالى عيزاك شويه ساهر: عنيا تروح اسراء مع ساهر يتمشوا شويه ريم لإسلام: ههههه دمك خفيف اوى اسلام: الله يكرم اصلك يارب ريم:ههههه يارب اسلام: انا معرفش حاجه فى النادى هنا ينفع تيجى معايا تورينى اللى فيه كدا ريم: مفيش مشكله اتفضل _تروح ريم مع اسلام تفرجه على النادى ويبقى على الترابيزه ملك وكريم وآسر ملك لكريم: كريم معلش ممكن اطلب منك طلب كريم: اكيد طبعا ملك: انا عايزه اشوف خالو ممكن كريم: ازاى ملك: يعنى لو معاك صوره ليه ارجوك عايزه اشوفها كريم: اه معايا استنى ابعتهالك ع الواتس آسر بإستغراب وبص لملك كدا آسر: انتم خدتوا ارقام بعض؟! ملك بخوف على زعل آسر: احم اه انا خدته من ريم وهو تقريبا حفظه عنده صح كريم: صح آسر بضيق: طيب
فى فيلا عادل المنياوى خديجه: بالعكس عملونى احسن معامله
فى فيلا عادل المنياوى خديجه: بالعكس عملونى احسن معامله عادل:لا بجد انا كدا صدقت خديجه: اسأل كريم وبسنت عادل: ماشي ياخديجه خديجه: احم عادل عادل: نعم خديجه فى قلق: انا قولت للولاد على كل حاجه عادل: اي؟! قولتيلهم ايه خديجه: قولتلهم ان انا اخت فريد وقولتلهم ان ليلى تبقى اختك وانك تبقي خال ملك عادل بعصبيه: انتى اتجننتى ياخديجه ازاى تعملى كدا من غير ما تخدى رأيي اقتربت منه خديجه وامسكت بيديه ثم قالت فى حنان: عادل ياحبيبى هما كدا كدا كانوا هيعرفوا وبعدين يعرفوا دلوقتى احسن مايعرفوا وهما كبار ويلمونا اننا مش قولنالهم الحقيقه عادل: بس.. خديجه بنفس النبرة: بس ايه مفيش بس متخافش والله ماهيحصل حاجه صدقنى عادل: ماشى ياخديجه اللى يريحك خديجه بغرحه: ربنا يخليك ليا يا اطيب قلب فى الدنيا عادل: ديما كدا بتاكلى بعقلى حلاوه خديجه:ههههههههه عادل: اضحكى ياختى قوليلى هى حلوه خديجه بإستعباط: مين عاظل: ملك خديجه: زى القمر شبه ليلى الخالق الناطق عادل وقد فضحته نظرة عينيه المليئه بالحنان: ربنا يحفظها خديجه: مش عايز تشوفها عادل: ها ايه احم مش مهم خديجه: على العموم انا كنت مصوراها كام صورة كدا مادام مش حابب تشوفها خلاص _تترك خديجه عادل وتغادر الغرفه وتترك الهاتف الخاص بها فى الغرفه ثم تنظر من خلف الباب وهو لم ينتبه لوجودها ~نظر عادل الى بابا الغرفه ليجده مغلقاً او هذا ما اعتقده انه مغلق ثم قام ليبحث عن صور ملك فى هاتف خديجه الذى تركته وغادت ولكن لم يرى اى صوره لها خديجه: ههههه شوفت بقى انك هتموت وتشوفها عادل: ها احم بتضحكى عليا مفيش صور خديجه:هههههه لا انا مضحكتش عليك فى صور بس مش معايا انا عادل بلهفه: مع مين؟! خديجه: مع كريم عادل: وهو فين خديجه: فى النادى عادل: طب انا رايح النادى خديجه ومش قادره تمسك نفسها من الضحك على عادل: اللى يشوفك دلوقتى ميشوفكش من 5دقايق عادل وهو بيحدفها بالمخده: بطلى بقي انا ماشى سلام (ملحوظه: عادل بيحب خديجه جدا وديما بيبقى زى الطفل ادمها تقدروا تقولوا عليه بيبقى ضعيف ادمها لانه فعلا حبها بجد)
يخرج عادل ويتجه الى النادى ويكلم كريم كريم لملك: دا بابا بيتصل ملك بفرحه: بجد طب رد عليه كريم:الو يا بابا عادل:الو ياكريم انت فى النادى صح طب انا جايلك دلوقتى كريم:ايه دا بجد جاى عادل:ايوا،احم هى صور ملك عندك على التليفون صح كريم وهو بيبص لملك: ايوا معايا عادل بسعاده بانت فى صوته:طب خليك عندك انا جاى كريم:اوك
ملك:ياه كان نفسى اكلمه كريم: هتكلميه متخافيش ملك:كريم هو مين اللى جمب خالو دا كريم: دا اونكل مروان رجل اعمال كبير وصديق بابا ملك:اوك
إسراء:تعرف يا ساهر انا مبسوطه اوى انى رجعت بجد كلكم كنتم واحشنى اوى ساهر: وانتى كمان وحشتينى قصدى وحشتينا كلنا اسراء: انا مش عايزه ارجع هناك تانى ساهر: يكون احسن والله وتعالى اشتغلى معانا فى الشركه اسراء:هو ينفع؟! ساهر بعفويه: ايوا طبعا ينفع دا اكيد اسراء ابتسمت وكملت فى طريقها وساهر باحراج مشى وراها من غير ولا كلمه
يصل عادل النادى ويتصل بكريم عادل: ايوا يابنى انت فين كريم: فى الكافيه يا بابا عادل:اوكى انا جايلك _يشوف عادل ابنه قاعد مع بنت وعمال يضحك عادل فى نفسه: مش هتتغير ياكريم كريم:ملك بابا جه اهو ملك: خالو كريم: استنى بس متقوليش خالو دى دلوقتى ملك:ليه؟! كريم: هتعرفى دلوقتى،اسمعى الكلام بس آسر بنفاذ صبر: ماتسمعى الكلام وتخلصينا ملك: حاضر عادل: مساء الخير اذيكم ياولاد آسر وملك: الحمد لله عادل:كريم تعالى عايزك كريم: تعالى يابابا مفيش حد غريب دول صحابى جلس عادل بجوار ابنه عادل بصوت منخفض: فين التليفون بتاعك كريم: ليه عادل: فين صور ملك
كريم بصوت مسموع: اها عايز صور ملك اهى اتفضل كادت ملك ان تضحك لكن مسكت نفسها _قعد عادل يتفرج على الصور وهو مش مصدق نفسه كأنو شايف ليلى اخته قدامو نظر عادل امامه فوجد ملك جالسه امامه نظر الى الصور مره اخرى ثم عاود النظر اليها ملك بابتسامه: ايوه انا ملك بنت اختك يا خالو نظر عادل الى كريم وهو فى حالة ذهول فأومئ كريم برأسه قام عادل واحتضنها بشده وهو يبكى من شده الفرح وملك ايضا تبكى فهى شعرت بأن امها تحتضنها عادل ببكى: ياحبيبتى يابنتى ياااه كان نفسى اشوفك من زمان اوى ملك: وانا كمان كان نفسى اشوفك واكلمك اوى كريم: خلاص ياملك انتى هتقلبيها عزا بطلى عياط بقي عادل لملك: زى ما خديجه قالتلى شبه ليلى الخالق الناطق _يجلس عادل مع ملك ويتبادلوا اطراف الحديث معا ويحكى لها عن ليلى ويتغدوا كلهم سوا اما بسنت فلم تكن تصدق ان هذا ابيها فهى لم تراه بهذا الحال من وقت طويل يكاد يكون من وقت وفاة عمتها ليلى يخلص اليوم على خير والكل يروح بيته وهو مبسوط وبالأخص ملك وعادل
عند اوضة ملك اسراء: اليوم كان جميل اوى النهارده ملك: اه اوى انا كنت هموت من الفرحه لما شوفت خالو قدامى يااه الحمد لله يارب الحمد لله فعلا ان بعد العسر يسرا اسراء: ملك ملك: نعم اسراء: مش هنفتح الهدايا بقب ملك: والنعمه انتى فصلان اسراء:هههههههههه معلش يلا بقي لنا هجيبهم ونفتحهم سوا ملك:ماشى تضع اسراء الهدايا على السرير ثم تقول اسراء: اوباااا شفتى ساهر جابلك ايه ملك: ايه؟! الله دى تحفه اوى (هديه ساهر كانت سلسله ذهب مكتوب فيها اسمها بشكل رقيق اوى) اسراء:جميلة جدا ملك:تعالى نشوف الهديه التانيه إسراء:دى بتاعت آسر ملك بفرحه: عاااااااااا مش معقول دا المصحف الملون اللى كان نفسى فيه ياه بجد لو كان قدامى دلوقتى كان زمانى بوسته إسراء:ههههههه طب الحمدلله انه مش موجود فى جواب معاه ملك: اقرئيه اسراء: كتبتلك يارب تعجبك ملك:اكيد طبعا دى عجبانى اوى اسراء: بت استنى دا فى علبه صغيرة كمان ملك:ماتفتحيها وتخلصي اسراء: اوباا دا الواد طلع رومانسى اوى (الهدية التانيه كانت علبة لما بتفتحها بتلاقى عريس وعروسه بيلفوا ويرقصوا على موسيقى بتشتغل) ملك: الموسيقى دى حلوه اوى اسراء:اها،يلا على الهدية التالته ملك: واااو اسراء:هدية مين دى ملك:اسلام اسراء: دا شكله غنى اوى
قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل التاسع
اسراء: الواد دا شكله معاه فلوس كتير ملك:نقي على الواد بقي (هدية اسلام كانت ساعه غالية اوى وماركه) اسراء:شنطه مين دى ملك:نور اسراء:استنى اشوف فيها ايه ههههههههه دى عروسه ملك: والله شكلها جميل اوى اسراء:هتفضلى طول عمرك عيله ملك:ملكيش دعوه
اسراء:كاتبلك فى الجواب (انا اسف ياملك والله مكنش قصدى ازعلك كل سنه وانتى طيبه) بت بت اسف على ايه هو عمل ايه ملك:هبقي اقولك بعدين اسراء:طيب دى شنطه مين ملك:ريم افتحيها اسراء:حلو اوى البرفان دا ملك:اها حلو كل الهدايا فظيعه بجد ربنا يخليهم ليا اسراء: لسه فاضل هديه ملك:مين؟! تطلع اسراء علبة من شنطتها و اسراء:كل سنه وانتى طيبه ياقلبى تاخد ملك الهديه وتفتحها تلاقيها خاتم رقيق اوى ولايق كمان على السلسله ملك:ياحبيبت قلبى ربنا يخليكى ليا اسراء:وليا ياقلبى
عند خديجه توصل بسنت وكريم كريم يطلع الاوضه وبسنت تحكى لمامتها كل اللى حصل مع بباها ومن كلامها خديجه عرفت ان عادل كان مبسوط اوى
عندكريم كان بيتكلم فى التليفون ميدو:انت مالك قفشت على امجد كدا ليه كريم:مقفشتش ولا حاجه ميدو:طب فى ايه مالك كريم:مفيش يابنى بس عايزك تقوله انه لو قرب لملك انا اللى هقفله ميدو:لاوالله امال فين بقي اعمل اللى انت عايزه ياامجد وانا معاك كريم:ملك تبقي قريبتى فهمت ميدو بدهشه:احلف؟!طب ازاى كريم:هقولك بعدين يقفل كريم مع ميدو وينام ع السرير يكلم نفسه: انا لازم اجبلها هديه حلوه كدا بس اجبلها ايه؟! اها انا اجبلها سلسله ايه دا طب ما ممكن يكون حد جبهلها طب اجبلها ايه اجبلها فستان بس انا مش عارف مقاسها انا اخده بالشبه كدا طب انا هلحق اجبهولها اه هتلحق يلا انت بس وبلاش كسل يلبس كريم وينزل لمامته كريم: ماما ماما يا خديجه هانم خديجه:ايه ياكريم فى ايه كريم:انا طالع خديجه:رايح فيه؟! كريم:بصراحه كدا عايز اجيب لملك هديه خديجه بابتسامه: والله طب هتجبلها ايه بقي كريم:هجبلها فستان خديجه:حلو طب تحب اجى معاك كريم:لا شكرا انا هروح اجيب بنفسي خديجه:اوكى
عند ملك اسراء: مش قادره انا عايزه انام ملك:نامى انتى وانا هروح لآسر اشكره على الهديه اسراء بمرح:ماشي ياعم ملك: بااى
عند آسر الباب خبط آسر:تعالى ياملك ملك: انا كنت جايه اشكرك على الهديه بجد بجد هديه جميله اوى انت عارف لو كنت قدامى وانا بفتحها كنت هقوم احضنك اسر بملل:الحمد لله انها عجبتك ملك:مالك يا آسر فى ايه اسر:مفيش ملك:لا فى مالك بجد اسر:يوووه ماقولتلك مفيش ايه مبتفهميش عربي كادت ملك ان تبكى ولكن امسكت نفسها ثم وقفت امامه ونظرت الى عينيه ثم بدات بالكلام ملك:هانت عليك ملك يا اسر تزعقلها كدا حاول آسر ان يتجاهل نظرة ملك له ولكن لم يستطع فهو يشعر بالضعف امامها لانه يحبها كثيرا اسر:انا اسف ياملك حقك عليا ملك:اسر مالك فى ايه اسر:مفيش انا تمام تظاهرت ملك انها تعبانه ملك:اه اه يادماغى اسر بلهفه:ملك ملك مالك انتى تعبانه رجعت ملك اتعدلت تانى ملك:شوفت بقي انت بتبقي عامل ازاى لما تشوفنى تعبانه اسر عشان خاطرى قولى مالك انت قلقتنى عليك اسر:تعباااااان اوى ياملك مخنوق من كل حاجه ملك:لا مينفعش اسر:هو ايه اللى مينفعش
ملك:مينفعش اسر يكون كدا اسر اللى انا اعرفه هو الشخص القوى الجامد اللى بيحمينى وبيدافع عنى اسر اللى انا اعرفه هو اللى انا باخد قوتى منه، مينفعش اسر يكون ضعيف حتى لو انت بقيت ضعيف لازم تيجى وتاخد من قوتى عشان ترجع تانى اسر اللى انا اعرفه اللى قدامى دا واحد تانى غير اسر انا مش عرفاه وقوم بقي بطل غلبه قوم احسن انت عارف انا ممكن اعمل ايه آسر بابتسامه:هتعملى ايه دورت ملك فى الأوضه فلاقت مايه راحت عليها ومسكت الكوبايه ملك:هعمل كدا (صبت ملك المايه عليه وطلعت تجرى) اسر: اه يابنت ال والله ما هسيبك ياملك ملك:اللى يحصلنى يكسرنى اسر:ههههههه ماشي ياملك انا هوريكى فضل آسر يجرى ورا ملك
عند كريم يكون اشترى الفستان وراح عند ملك فى البيت عشان يقدملها الهديه
عند ملك بعدها بشويه اسر وهو بينهج:هجيبك بردوا ياملك ملك:هاهاهاها ياشيخ روح كدا دا انت فصلت
وصل كريم ودخل الفيلا كريم:استنانى ياعم مصلحى مصلحى(السواق): حاضر يابيه
عند ملك طلعت فى البلكونه دخل اسر البلكونه وراها وقفلها اسر:هههههه مش هتعرفى تهربى ويجرى وراها تطلع ملك على السور عشان تروح الأوضه التانيه اسر بخوف:ملك انزلى بطلى هبل ملك:لا اسر: ياملك انزلى ولسه هيكمل وقعت اتشعلقت فى البلكونه ملك: عااااااااااااااااااا هقع الحقونى اسر ومسك اديها: انا بحاول اشدك اهو بس مش عارف انتى تقيله اوى ملك:عاااااااااااا هموووووت اسر:اتهدى بقي متخافيش هطلعك اهو
عند كريم شاف ملك فى البلكونه واسر بيحاول يطلعها يطلع يجرى عليها كريم بصوت عالى شويه: ملك يكط الهديه على الكرسى ويجرى ناحيه البلكونه ملك:كريم الحقنى عاااااا _تبدا ايد ملك تعرق وتتزحلق من ايد اسر ملك: عاااااااااااااااااااااااااااا كريم وهو تحت: ملااااااااااااااااك اسر: ينهار اسود وينزل جرى ع الجنينه _تقع ملك على كريم وكريم يقع على الارض كريم:اااااااااااااااااه تبص ملك لكريم وهو بيتوجع وتفقد الوعى
قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل العاشر
تنظر ملك لكريم وهو يتالم ثم تفقد الوعى يأتى اليها اسر مسرعا اسر:ملك ملك فوقى بالصدفه ياتى اسلام الى آسر ليجده فى الحديقه ويذهب اليه إسلام:ايه دا ايه الل بيحصل كريم:اااااااااه آسر:اسلام تعالى شيل كريم حطه فى العربيه وانا هشيل ملك يلا إسلام: حاضر ذهبوا الى المستشفى وهناك اتصلوا بنيره وخديجه ليصلوا اليهم فى وقت قصير جدا
فى المستشفى وصل كل من نيرة وساهر وفريد وخديجه وعادل نيرة بخوف:اسر ملك وكريم حصلهم ايه اسلام:اهدى ياطنط ان شاء الله خير عند عادل وفريد اخذ كل منهما يختطف نظرات تلو الاخرى لبعضهما كانهم يتحدثون بلغة العيون: ها بقي يلا كفايه بُعد يلا نتصالح ونرجع زى زمان -بس للأسف لم ينطق احدا اكتفى كل منهم بالنظر للأخر
ساهر للدكتور: خير يادكتور طمنا الدكتور:مفيش حاجه ياجماعه اهدوا نيرة بلهفه: ملك اخبارها ايه الدكتور:دى شوية كدمات بسيطه كلها يومين تلاته وتروح هى بس اغمى عليها من الخضه نيرة:و كريم الدكتور: جبسناله ايده وهو الحمد لله بخير خديجه: طب نقدر ندخل نطمن عليهم الدكتوراه: اه طبعا،بعد اذنكوا
عند ملك وكريم كربم: اه عجبك كدا ياستى آجى اديكى هدية عيدميلادك ايدى تنكسر ملك: ههههههههه معلش طب ما انا كمان اتعورت كريم:والله؟! حد قالك تعمليلى فيها سوبرمان وتطلعى على البلكونه وتتشعلقيلى فيها كدا ملك: كنت بلعب كريم: امشى يابت من هنا،اه يا ايدى يانى آه
يدخلوا كلهم عليهم خديجه: طمنونى عليكم ياحبايبى كريم:الحمد لله يا ماما ملك:متخافيش ياعمتو احنا بخير نيرة:هو ايه اللى حصل فريد:مش وقتوا يانيرة المهم انهم بخير طمنينى عليكم ياملك ملك:الحمد لله يا بابا احنا بخير •فون كريم يرن كريم:ماما شوفى مين بيرن عشان مش عارف اجيبه خديجه: الو ياميدو ميدو:الو ياطنط ازيك خديجه: الحمدلله ميدو:هو كريم هنا اصلى برن عليه من بدرى ومش بيرد خديجه:معلش اصله فى المستشفى ميدو:ليه خير خديجه: دراعه مكسور ميدو: الف سلامه عليه طب هو فين وانا اجيله خديجه: مفيش داعى ياحبيبى هو خلاص هيروح الببت ميدو: ماشى ياطنط،ممكن ابقي اجيله البيت خديجه:تنور ياحبيبى فى اى وقت ميدو:سلام خديجه:مع السلامه ياحبيبى
خديجه لكريم: ميدو بيطمن عليك كريم:اوك -بعدها بشويه كلهم يروحوا ويفضل آسر ونيرة وخديجه الدكتور:ها عاملين ايه دلوقتى كريم،ملك: الحمدلله نيرة:ممكن يخرجوا امتى الدكتور: ملك ممكن تخرج دلوقتى عادى لكن كريم هيقعد معانا لحد الصبح نيرة:شكرا يادكتور كريم لملك بصوت واطى: وبتقوليلى اتعورت وهى كدمات محصلتش حتى تعويره ملك:ههههههههه اسر يبص لملك ويتنرفز اوى اسر بعصبيه خفيفه: انا ماشى يلا ياملك ملك:لا انا هقعد مع كريم مينفعش اسيبه لوحده وانا السبب فى اللى حصله اسر:يعنى ايه يعنى هتباتى هنا ملك: اه اسر:نعم خديجه:خلاص يا اسر،نيرة خدى اسر وروحى وانا وملك هنفضل مع كريم نيرة: ماشى، خلى بالك من نفسك ياملك ملك بابتسامه:حاضر نيرة:يلا يا آسر آسر بغبظ: حاضر -تمشى نيرة ومعاها آسر وتطلع خديجه تكلم عادل عشان تطمنه تفضل ملك مع كريم قاعده على الكرسى وسرحانه مش بتتكلم كريم:احم احم هاى هااااى هاااااااااااى ملك ملك: نعم كريم:مالك ساكته ليه؟ ملك:مفيش كريم:ممممم مفيش يبقى شكل الموضوع كبير اوى ملك:هههههه مفيش اصلا موضوع كريم:طب ايه بقي والله شكل فى حاجه ملك: كريم معاك رصيد كريم بمرح: يعنى خمشااشر قرش كدا ملك:بجد والله كريم:اه معايا ملك:طب ممكن اكلم حد من تليفونك لان بتاعى فى البيت كريم:اتفضلى بس هتكلمى مين ملك:هكلم اسر لانه شكله زعل كريم(حس انه غيران بس مش عارف ليه):خدى
عند آسر رجع البيت وهيموت من الغيظ دخل اوضته يلعب رياضه عشان يطلع غيظه فيها التليفون رن آسر: ايوه مين معايا ملك(ربنا ستر): احم الو اسر انا ملك اسر:خير ياملك فى حاجه حصلتلك ساكته ليه ملك:مفيش حاجه انا بس كنت عايزه اطمن عليك اسر:تطمنى عليا من ايه ملك: اطمن انك مش زعلان منى اسر بغيظ:ملك هسالك سؤال ملك بخوف:اتفضل اسر:انتى يهمك زعلى ملك:اكيد طبعا مش اخويا اسر:طب انا مش زعلان سلام ملك:سلام قفل آسر مع ملك وابتسم (لانه حس انه غالى عند ملك وانها بتحس بيه اذا كان زعلان او لأ) اسر لنفسه: بحبك يا ملاااااااااااااك
عند كريم خديجه: الله هى ملك فين كريم:بتكلم آسر برا -ملك وصلت وهو بيتكلم:اهى جت اهى كريم:كلمتى اسر ملك: اه خديجه: انا هروح اجبلكم اكل عشان تتعشوا كريم:ياريت احسن انا هموت من الجوع خديجه:حاضر ياحبيبى كريم لملك: مالك وشك مقلوب كدا ليه ملك:مغيش اصلى جعانه كريم: هههههه واللى جعان يقلب وشه كدا ملك:هههههههه انا، احكيلى بقي عنك عايزه اعرف كل حاجه عنك كريم:كلو كلو ملك:اها كريم: طب مش سايفه انى تعبان شويه دلوقتى ملك:خلاص اسفه كريم: انا بهزر مهاكى يالوكا اكيد هنحكى بس مش دلوقتى لما نبقي لوحدينا دلوقتى مامت هتلاقيها جاية خديجه: انا جبتلكم سندوتشات وعصير كريم:شوفتى ملك: هههههه يتناول الجميع الطعام ثم يجلسوا جميعا يتحدثون فى امور كثيره خديجه:الساعه 11 ياولاد مش هتناموا بقي ملك:انا مش عايزه انام كريم:ولا انا ملك:لو عايزه تنامى اتفضلى خديجه:مش عايزين حاجه كربم،ملك بابتسامه:شكرا
قصة شباب طفلة
