قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل العاشر
تنظر ملك لكريم وهو يتالم ثم تفقد الوعى يأتى اليها اسر مسرعا اسر:ملك ملك فوقى بالصدفه ياتى اسلام الى آسر ليجده فى الحديقه ويذهب اليه إسلام:ايه دا ايه الل بيحصل كريم:اااااااااه آسر:اسلام تعالى شيل كريم حطه فى العربيه وانا هشيل ملك يلا إسلام: حاضر ذهبوا الى المستشفى وهناك اتصلوا بنيره وخديجه ليصلوا اليهم فى وقت قصير جدا
فى المستشفى وصل كل من نيرة وساهر وفريد وخديجه وعادل نيرة بخوف:اسر ملك وكريم حصلهم ايه اسلام:اهدى ياطنط ان شاء الله خير عند عادل وفريد اخذ كل منهما يختطف نظرات تلو الاخرى لبعضهما كانهم يتحدثون بلغة العيون: ها بقي يلا كفايه بُعد يلا نتصالح ونرجع زى زمان -بس للأسف لم ينطق احدا اكتفى كل منهم بالنظر للأخر
ساهر للدكتور: خير يادكتور طمنا الدكتور:مفيش حاجه ياجماعه اهدوا نيرة بلهفه: ملك اخبارها ايه الدكتور:دى شوية كدمات بسيطه كلها يومين تلاته وتروح هى بس اغمى عليها من الخضه نيرة:و كريم الدكتور: جبسناله ايده وهو الحمد لله بخير خديجه: طب نقدر ندخل نطمن عليهم الدكتوراه: اه طبعا،بعد اذنكوا
عند ملك وكريم كربم: اه عجبك كدا ياستى آجى اديكى هدية عيدميلادك ايدى تنكسر ملك: ههههههههه معلش طب ما انا كمان اتعورت كريم:والله؟! حد قالك تعمليلى فيها سوبرمان وتطلعى على البلكونه وتتشعلقيلى فيها كدا ملك: كنت بلعب كريم: امشى يابت من هنا،اه يا ايدى يانى آه
يدخلوا كلهم عليهم خديجه: طمنونى عليكم ياحبايبى كريم:الحمد لله يا ماما ملك:متخافيش ياعمتو احنا بخير نيرة:هو ايه اللى حصل فريد:مش وقتوا يانيرة المهم انهم بخير طمنينى عليكم ياملك ملك:الحمد لله يا بابا احنا بخير •فون كريم يرن كريم:ماما شوفى مين بيرن عشان مش عارف اجيبه خديجه: الو ياميدو ميدو:الو ياطنط ازيك خديجه: الحمدلله ميدو:هو كريم هنا اصلى برن عليه من بدرى ومش بيرد خديجه:معلش اصله فى المستشفى ميدو:ليه خير خديجه: دراعه مكسور ميدو: الف سلامه عليه طب هو فين وانا اجيله خديجه: مفيش داعى ياحبيبى هو خلاص هيروح الببت ميدو: ماشى ياطنط،ممكن ابقي اجيله البيت خديجه:تنور ياحبيبى فى اى وقت ميدو:سلام خديجه:مع السلامه ياحبيبى
خديجه لكريم: ميدو بيطمن عليك كريم:اوك -بعدها بشويه كلهم يروحوا ويفضل آسر ونيرة وخديجه الدكتور:ها عاملين ايه دلوقتى كريم،ملك: الحمدلله نيرة:ممكن يخرجوا امتى الدكتور: ملك ممكن تخرج دلوقتى عادى لكن كريم هيقعد معانا لحد الصبح نيرة:شكرا يادكتور كريم لملك بصوت واطى: وبتقوليلى اتعورت وهى كدمات محصلتش حتى تعويره ملك:ههههههههه اسر يبص لملك ويتنرفز اوى اسر بعصبيه خفيفه: انا ماشى يلا ياملك ملك:لا انا هقعد مع كريم مينفعش اسيبه لوحده وانا السبب فى اللى حصله اسر:يعنى ايه يعنى هتباتى هنا ملك: اه اسر:نعم خديجه:خلاص يا اسر،نيرة خدى اسر وروحى وانا وملك هنفضل مع كريم نيرة: ماشى، خلى بالك من نفسك ياملك ملك بابتسامه:حاضر نيرة:يلا يا آسر آسر بغبظ: حاضر -تمشى نيرة ومعاها آسر وتطلع خديجه تكلم عادل عشان تطمنه تفضل ملك مع كريم قاعده على الكرسى وسرحانه مش بتتكلم كريم:احم احم هاى هااااى هاااااااااااى ملك ملك: نعم كريم:مالك ساكته ليه؟ ملك:مفيش كريم:ممممم مفيش يبقى شكل الموضوع كبير اوى ملك:هههههه مفيش اصلا موضوع كريم:طب ايه بقي والله شكل فى حاجه ملك: كريم معاك رصيد كريم بمرح: يعنى خمشااشر قرش كدا ملك:بجد والله كريم:اه معايا ملك:طب ممكن اكلم حد من تليفونك لان بتاعى فى البيت كريم:اتفضلى بس هتكلمى مين ملك:هكلم اسر لانه شكله زعل كريم(حس انه غيران بس مش عارف ليه):خدى
عند آسر رجع البيت وهيموت من الغيظ دخل اوضته يلعب رياضه عشان يطلع غيظه فيها التليفون رن آسر: ايوه مين معايا ملك(ربنا ستر): احم الو اسر انا ملك اسر:خير ياملك فى حاجه حصلتلك ساكته ليه ملك:مفيش حاجه انا بس كنت عايزه اطمن عليك اسر:تطمنى عليا من ايه ملك: اطمن انك مش زعلان منى اسر بغيظ:ملك هسالك سؤال ملك بخوف:اتفضل اسر:انتى يهمك زعلى ملك:اكيد طبعا مش اخويا اسر:طب انا مش زعلان سلام ملك:سلام قفل آسر مع ملك وابتسم (لانه حس انه غالى عند ملك وانها بتحس بيه اذا كان زعلان او لأ) اسر لنفسه: بحبك يا ملاااااااااااااك
عند كريم خديجه: الله هى ملك فين كريم:بتكلم آسر برا -ملك وصلت وهو بيتكلم:اهى جت اهى كريم:كلمتى اسر ملك: اه خديجه: انا هروح اجبلكم اكل عشان تتعشوا كريم:ياريت احسن انا هموت من الجوع خديجه:حاضر ياحبيبى كريم لملك: مالك وشك مقلوب كدا ليه ملك:مغيش اصلى جعانه كريم: هههههه واللى جعان يقلب وشه كدا ملك:هههههههه انا، احكيلى بقي عنك عايزه اعرف كل حاجه عنك كريم:كلو كلو ملك:اها كريم: طب مش سايفه انى تعبان شويه دلوقتى ملك:خلاص اسفه كريم: انا بهزر مهاكى يالوكا اكيد هنحكى بس مش دلوقتى لما نبقي لوحدينا دلوقتى مامت هتلاقيها جاية خديجه: انا جبتلكم سندوتشات وعصير كريم:شوفتى ملك: هههههه يتناول الجميع الطعام ثم يجلسوا جميعا يتحدثون فى امور كثيره خديجه:الساعه 11 ياولاد مش هتناموا بقي ملك:انا مش عايزه انام كريم:ولا انا ملك:لو عايزه تنامى اتفضلى خديجه:مش عايزين حاجه كربم،ملك بابتسامه:شكرا
قصة شباب طفلة
