رواية الحب الضائع الجزء الأول للكاتب عبد الرحمن أحمد الفصل الرابع
محمد بجدية: والورق ده فين يارا لسة هتتكلم تلاقى الموبيل بيرن وترد يارا: الو ايوة، ايييييييية وتبدأ تعيط جامد وتصوت بصوت عالى ومحمد يقوم مخضوض علشان يفهم فيه إيه يارا تقفل وتبدأ فى الانهيار والعياط محمد بحزن: ممكن تهدى وتقولى حصل إيه يارا بعياط: ماما وبابا وتعيط جامد محمد بعصبية: ممكن تهدى وتفهمينى فية إيه يارا بعياط وانهيار: العربية اللى رايحة بماما وبابا المطار اتقلبت ويغم عليها.
محمد بخضة: انسة يارا، فوقى ويقول بسرعة: جمااال عربية اسعاف بسرعة.
تفوق يارا فى المستشفى وتلاقى محمد قاعد معاها رغم انه ظابط شرطة محمد بحزن: حمدالله على سلامتك يارا بعياط: ماما وبابا فين محمد بحزن: انسة يارا ممكن بس تهدى يارا بانهيار: اهدى ازاى وماما وبابا ماتوا فى يوم واحد، اقرب حد ليا وهم اللى باقينلى، وهم اللى بيهونوا عليا حياتى بعد اللى حصل، انا دلوقتى بقيت وحيدة، وهتحرم من حنان الام والاب فى نفس الوقت وتقولى اهدى، ازاى، محدش بيحس بالنار غير اللى بيتحرق بيها.
وانت مش حاسس باللى انا فية يا حضرة الظابط، فهمت بقا محمد بحزن: انا مقدر كلامك، بس اللى متعرفهوش ان والدتى متوفية وكانت اقرب حد ليا، وحسيت باللى انتى فيه دلوقتى واكتر كمان، بس الحياة عمرها ما هتقف ولازم تبقى اقوى، احم انا اسف انى بكلمك كدا، انا اطمنت عليكى ولازم امشى علشان ورايا شغل، وبعد العزاء ممكن تشرفينى فى مكتبى و الورق يكون معاكى سلام.
يمشى محمد وتقعد يارا تعيط جامد و قررت انها لازم تقوم علشان تاخد العزاء.
جمال بأستغراب: مالك يا فندم، فيه حاجة شغلاك؟ محمد بشك: مش عارف، شاكك فى حاجة كدا بس لو طلعت صح تبقى مصيبة جمال: حاجة إيه يا باشا محمد بحيرة: لو موت ابو وام يارا ده ليه علاقة بالقضية جمال: مش فاهم سعادتك قصدك إيه محمد: مش ممكن يكون موتهم مش قضاء وقدر ويكون حد لعب فى الفرامل او اى حاجة علشان يموتوا وبعدين يقرص على يارا علشان تجيب الورق جمال بحيرة: طب سعادتك هم هيعرفوا منين ان الورق معاها.
محمد: انت ناسى انهم قتلوه فى شقته، وكمان اكيد دورا وشافوا الجوابات بتاعة يارا عن الورق جمال: طب سعادتك مين الناس ديه واية الورق ده وفيه إيه محمد بتفكير: هو ده اللى مطير النوم من عينى، بس مسيرى هعرف، والناس دى شكلها واصلة اوى.
ملك بحزن: البقاء لله يا يارا، انا مش عارفة بجد إيه المصايب اللى بتيجى مرة واحدة دى يارا بعياط: خلاص يا ملك مبقاش ليا حد فى الدنيا اتسند علية انا عايزة اموت، انا هنتحر بقا واستريح ملك بخضة: بعدالشر عليكى، واية اللى بتقوليه ده، يارا العاقلة المؤمنة تقول الكلام ده؟ يارا بحزن: اعمل إيه، انا خلاص مبقتش يارا بتاعة الاول الحزن عرف طريق ليا، ياااارب اموووت بقا واستريح.
ملك بحزن: بعد الشر عنك يا يارا امال انا فين ما دام ملكيش حد معلش، هى محنة وهتعدى يارا بعياط: هتعدى بعد ما خدت اقرب الناس ليا ملك تاخدها بالحضن و تقولها معلش ان شاء الله هتعدى وهتبقى كويسة.
-: عملت اللى قولت علية =: ايوة تمام بس الاهم تفتكر الورق كدا هناخده بسهولة -: ايوة طبعا بس اهم حاجة الظابط اللى معاها ده =: ما تكلم حد من حبايبك يا باشا ينقلو مكان تانى -: لا لا مش عايزين العيون تبقى علينا =: امال هنسيبه كدا -: لا بس لو اتدخل جامد انا هشوف صرفة معاه =: تمام.
محمد بتفكير: جمال عايزك تراقب يارا وتجبلى عنها كل حاجة، مش عايزها تغفل عن عنيك، ماشى جمال: تمام سعادتك، بس المراقبة دى هتجيب إيه يعنى محمد: اذا كانت بريئة يبقى ادينا ماشين وراها وفى نفس الوقت لو حد من الناس دي وصلولها او كلموها، نعرف مين ومين وراه جمال: تمام يا فندم.
رامى: ايوة يا بابا، يعنى هترجع انت وماما النهاردة خالد: ايوة اجهز بقا علشان نروح الشركة مع بعض علشان افهمك الشغل هنا رامى: حاضر يا حاج، ترجعوا بالسلامة يقفل رامى مع والده ويتصل ب محمد رامى بعصبية: اخيرا رديت يا علق انت محمد بعصبية: اللهم طولك ياروح، عايز إيه يا رامى انا مش فاضيلك رامى بضحك: خلاص يا عم اهدى بس، عملت إيه فى القضية اللى انت ماسكها.
محمد بجدية: نحس، من ساعة ما انت جيت معايا والقضية بتتطور وبتنحس رامى بضحك: الله يسامحك محمد بعصبية: الله يسامحك إيه يابنى هو انا شتمتك رامى: ايوة محمد بعصبية: لخص يا رامى انا مش فاضيلك، عايز إيه رامى بتردد: بص انا عايزك فى موضوع محمد: ما تنطق يابنى عايز إيه رامى بتردد: بص نتقابل واقولك احسن محمد بنفاذ صبر: خلاص هخلص وهعدى بالعربية اخدك ونروح اى حتة وتحكيلى، ماشى يا سيدى رامى بأبتسامة: ماشى.
ادهم: ايوة يانسرين فية حاجة نسرين: لا يا ادهم بيه بس شركة عاصم الحسينى قدرت تاخد الصفقة بتاعة الموبايلات اللى انت كنت هتشتريها و اللى احنا متفقين معاهم قطعوا العقد معانا ادهم بعصبية: ناديلى ياسر بسرعة، هو لعب عيال، وعاصم الحسينى ده مش هيجبها البر ابدا، ده شكله حاططنى فى دماغه ولازم احط حد نسرين: حاضر يا فندم.
يارا بحزن: ماتيجى يا ملك معايا النهاردة ملك بأستغراب: فين؟! يارا: الظابط عايزنى، موضوع سامح، وعرف موضوع الورق ملك بخضة: عرف موضوع الورق يارا بحزن: ايوة ملك: وهتدهوله؟ يارا: طبعا لا، انا هستنى لما اى حد من العصابة ديه يكلمونى و بصى هفهمك بعدين بس هتيجى معايا ولا إيه ملك: طبعا جاية معاكى ومش هسيبك يارا بأبتسامة: ربنا يخليكى ليا يا ملوكة ملك بأبتسامة: هو انا ليا غيرك، يلا غيرى هدومك ويلا.
وفجأة تقولها استنى يارا بأستغراب: فى إيه؟ ملك: انا ازاى نسيت، يابنتى انا اخويا ظابط وهكلمه يكلم الظابط ده ويفهمه ويبقى معاكى يارا: لا لا بلاش خليها لما نحتاجه ملك: براحتك، طب يلا خشى غيرى يارا: حاضر.
- عايزك تخلص = اخلص علية؟ - ايوة لانه بقى خطر علينا وخسارة لينا كمان = حاضر - مش عايز اى غلطات او اى مشكلة، مش عايز اسمى يتلوث، فاااهم؟ = تمام - يلا خلص انت وبلغنى = تمام يا باشا.
يارا بخوف: يلا يا ملك وصلنا ملك بأستغراب: ده محمد شغال هنا يابنت المحظوظة يارا بأستغراب: محمد مين ملك: محمد اخويا يا بنتى يارا: اممممم طب يلا نطلع ملك: يلا.
رواية الحب الضائع و القاسيان
