رواية عشق الزين للكاتبة زينب محمد الجزء الثاني

الفصل التاسع

فى مستشفى الجارحى .

( ميرا نزلت لمراد ..لقته واقف وعلامات الغضب على وشه ...اتنهدت بصعوبه وعرفت انها داخله على حرب معاه ...بس ياترى ايه سببها ).
ميرا: مراد ...احم ..مالك .
مراد: مالى ! ..امممم... لا مفيش جاى اشوف الهانم اللى خرجت من غير اذنى .
ميرا: خرجت من غير اذنك اللى هو ازاى ياعنى هو المفروض اخاد اذنك الاول .
مراد بحدة: اه تاخدى اذنى طبعا مش جوزك ولا ايه .

ميرا: لا جوزى ...بس احنا اتفاقنا يكون على ورق .
مراد: على الورق ...جواز فعلى ...متخطيش باب البيت الا لما تاخدى اذنى .
ميرا افتكرت كلام احمد انها تمشى امورها: اوك يا مراد ...هابقى اخاد اذنك .
مراد: طيب يلا مفيش مبيات .

ميرا: مراد لو سمحت ...عمو احمد معهوش حد وانا المفروض اقعد معاه ومينفعش امشى كدة واسيبه .
مراد بعند: ماليش فيه اتصرفى ...اطلعى قوليله ان انا جيت اخدك ...اصلا المستشفى كلها تحت امرة والحراسه ماليه المستشفى متخافيش عليه .
ميرا بتهكم: اوك ..اطلع انت بقى قوله معلش هاخدها اصل مش عارف انام من غيرها.
مراد بعند: انتى بتقولى فيها ... هاطلع اقوله كدة .
ميرا وقفت مصدومه: والله دة مجنون !



عند مراد وزهرة .

مراد بسخريه: معجب بيكى !...دة اللى هو من امتى انشاء الله.
زهرة: مراد متتريقش لو سمحت .. انا حاسه بكدة .
مراد بحدة: حاسه بايه ..بطلى تخلف ..انا لايمكن احب غيرها ولا اشوف ست غيرها ولا اعجب الا غيرها ...انا امتى حستتك بكدة ...انطقى قولى .
زهرة: محسستنيش ... .بس انا كنت بقول زى ما حبيت سارة على كاميليا يبقا هاتح ...
مراد قطع كلامها بحدة: يبقى احبك زى ما حبيت سارة على كاميليا ... لا هو انتى مفهمتيش كلامى كويس انا قولتلك انا محبتش كاميليا قد ما حبيتها ...انا بعشقها ..انا لسه فاكر تفاصيل وشها ...فاكر حركاتها ..ضحكتها ..همسها

جنونها ..نبرة صوتها وهى بتقولى يا مراد ...ولسه فاكر تفاصيل حياتنا ..فاكر كله حاجة ..اوعى تحطى نفسك زيها ..اوعى ...هى غير اى حد ...فاهمه ولا لاه .
زهرة: بحسدها على حبك ...بس للاسف هى ماتت ...مالوش لزمه الحب دا .
مراد قام انتفض مرة واحدة بحدة: مين انتى ...علشان تقررى له لزمه الحب ولا لاه ...بقولك انا للاخر مرة ارجعى عن اللى فى دماغك ...انا مش عاوز ازعلك منى ...انا عامل حساب السنين والعشرة ...سلام ...ولا اقولك من غير زفت سلام.
( مراد مشى مخنوق ...هو غلط فى ايه خلاها تفكر انه معجب بيها ...طول عمرة بيعاملها كانها اخته الصغيرة عمرة ما تكلم معاها غير ف كلام عن سارة ياما كلام عن مشاكلها مع اهلها غير كدة هو متحفظ معاها ...حس انه لو راح لسارة واتكلم هايرتاح ).

فى الشرقيه وتحديدا فى مزرعه يوسف .

شوكت: مش عارف ليه ياباشا ...مقعدتش فى المستشفى .
يوسف بتعب: مالكش فيه ...غير كله الرجاله اللى كانت برا .
شوكت: حصل ...وكلمت واحد يجيب رجاله تمام ...بس ياعنى متزعلش منى ...دة ظابط مخابرات ياعنى يعرف يدخل ويخرج لو فى ميه راجل .
يوسف: لا يا حيلتها ...لو اللى برة دول مصحصحين كانوا زمانهم ضربوا عليه نار اول لما شافوة بس هما عيال هفأ .
شوكت: يمكن ياباشا ...تأمر بحاجه .
يوسف: لا ..بكرة تجيب محامى الزفت دة لما اقعد معاه واشوف الكلام اللى قاله الواد دة نظامه ايه .
شوكت: تمام ...عن اذنك يا باشا اسيبك ترتاح .



فى بيت الجارحى .

(اسر بيحاول ينام ...لكن صورة هنا كل شويه تطلعه ...اتخنق ...حدف الغطا والمخدة على الارض ..سمع حركه برة قام يشوف فى ايه).
أسر: مراد ..انت كنت فين كدة .
مراد: كنت بجيب ميرا .
ميرا برقه: ازيك يا أسر .

أسر بابتسامه: الحمد لله ...كويس ...انتى كنتى فين ؟.
مراد بضيق: كانت عند عم احمد فى المستشفى .
اسر: عم احمد ...اه...افتكرت ..اخبارة هو كويس .
ميرا: الحمد لله فاق وبقى كويس .
مراد: ادخلى انتى هاتكلم مع اسر شويه .
ميرا: اممم ...تصبحوا على خير .
اسر: وانتى من اهله .
( مراد استنى لما ميرا تدخل الاوضه واخد اسر قعد )
مراد بهدوء: معرفتش اتكلم معاك انهاردة .
اسر: اممم فى موضوع ليان قصدك.

مراد: ايوا مش شايف انك كبرت من الموضوع وجيت على اختك اوى انهاردة .
اسر: احم ...عارف ..بس اللى ضايقنى انها بتدافع عن صاحبتها وبتتحدى اخوها .
مراد: اسر ...انا عاوز اقولك ان ليان رقيقه جدا من جواها يمكن اكتر من ماما ... هى طول عمرها وحيدة ...٤ اولاد على بنت ملهاش اخت ...من صغرها الحراسه معاها بتتحرك بيها الكل عاوز يتقرب منها علشان هى بنت زين الجارحى حتى صاحبتها اللى حبتها سافرت المانيا ...اخدت وقت اكيد لما اتعرفت على البنت دى وحبتها ..هى اتعلقت بيها...وليان من الشخصيات اللى لما بتتعلق بحد لو قالها يالا نموت هاتقوله يالا معاك .
اسر: عارف دة كله ..وانا مبحبش ازعلها منى ...بس بجد لو تشوف اللى مصاحبها يا مراد ...بنت بميه لسان ...عشرة بيتكلموا معاها ...يخربيتها البجحه بتقولى اه اتكلمت عليك .
مراد: متزعلش منى ...انا اخوك الكبير...انت اندفعت وراة كلام ريهام ...ومتكذبش عليا وتقولى مش هى اللى قالتلك ...انا متأكد انها هى ..بس بعد كدة اتحكم فى نفسك شويه .

( اسر اتحرج من كلام مراد ...هو عندة حق فعلا هو غلط واتسرع لما مشى وارة كلام ريهام ...بس بردوا لولا طوله لسانها مكنتش الامور وصلت لكدة ).
اسر: عندك حق ..انا حليت الامور خلاص واتكلمت انا وليان ...قوم نام انت باين عليك تعبان .
مراد: انت بتقول فيها...دى كانت اجازة مهببه يا شيخ ...لما صدقت ارتاح ...يطلعلى يومين زى الفل يطيروا النوم من عنيى وتقفل بجوازة وواحدة نايمه فى اوضتى ..شوفت نحس اكتر من كدة .
اسر بضحك: ياعم قول شوفت حظ اكتر من كدة .
مراد: حظ ايه بس ...دة وجع قلب ...انا هاقوم انام ..تصبح على خير .

عند ميرا .

(ميرا قاعدة قدام المرايه بتسرح شعرها ..افتكرت كلام مراد للاحمد ...ابتسمت غصب عنها ).

فلاش باااااااااااااااااااك
ميرا حطت ايديها على أوكرة الباب: انت هاتعمل ايه ...انا هاكلمه خلاص.
مراد شال ايدها: لا واوعى انا هاكلمه .
أحمد بتعب: تعالو ..بتتخانقوا على الباب ليه ؟.
مراد بابتسامه: اخبارك ...معلش معرفتش اجاى واشوفك .
احمد: تسلم ...وصلى كل اللى انت عملته ..شكرا يا ابنى .
مراد: مفيش شكرا ما بينا وبعدين انت لسه قايل ان انا ابنك .
ميرا: عمو احمد ...انا ...

مراد قطع كلامها وحط ايديه على كتفها: انا هاخد ميرا لو انت مش عاوزها ...انت عارف متجوزين جداد ومش قادر انام من غيرها .
(ميرا وشها جاب ميه لون واتكسفت وحطت وشها فى الارض ...احمد ضحك لانه فهم مراد انه بيغيظها ).
احمد: اه طبعا خدها ...انا قولتلها متتعبش نفسها .
مراد: نستأذن احنا ..وانا هاوصيهم عليك والحراسه برة متتقلش .
( ميرا فضلت مبتسمه على جرأته فاقت على ايد بتخبطها على قفاها بصت فى المرايه )..
مراد: انتى هبله ولا ايه ...باصه فى المرايه ومبتسمه .
ميرا بهمس لنفسها: استغفر الله العظيم ...هوضربنى على قفايا ...اتعامل معاه ازاى دة ؟.
مراد وهو داخل الحمام: امممم طلعتى هبله ...بتكلمى نفسك .
ميرا بضيق: منك لله يا شيخ ضيعت اللحظه الحلوة.

عند زين وليليان .

زين: ليليان ...حبيبتى ..قومى كلمينى .
ليليان بنوم: ايه يا زين ..فى ايه ؟..
زين: الحراسه كلمونى ...وقالولى ان مراد راح المقابر .
ليليان: دلوقتى !.
زين: اممممم ...مش عارف ماله ..انا هاروحله اطمن عليه .
ليليان: اوك يا حبيبى ...لو محتاج تنام عندة نام .
زين: لا مبقدرش انام الا وانتى ف حضنى وانتى عارفه كدة كويس ...نامى انتى وانا هاروحله واجيلك .
ليليان باسته من خدة: حاضر ...ربنا يخليك لينا يا زين الرجال .
زين باس جبينها: ويخليكى ليا يا قلبى ...سلام .



فى بيت مهاب .

(هنا قاعدة بتبص على موبايل بتاعها وبتفكر ترد على اتصالات ليان ولا لاه...فى الاخر قررت متردش).
هنا: انا أحسن مردش ...مش لازم هى تصالحنى الاول ..لازم انا اللى ابدأ انا غلطت ولازم اعتذرلها ...هاستنى نروح بكرة انا وماما ...هاتبقى مفاجاه حلوة .

عند مراد الالفى .

(مراد خرج من المقابر مهموم ..كان فاكر انه لو اتكلم مع سارة هايهدى ...بس اللى حصل العكس ...اتخيلها وهى بتعاتبه ..اتخيلها وهى بتقوله ايوة انت السبب انت اللى حسستها بكدة ...انت خاين ...انت خاين ...نظرتها قبل ما تموت لسه فاكرها نظرة انكسار ...طول الطريق وهو سايق مش مركز ...تركيزة كله ف سارة ..ليه حاسس كانها ماتت امبارح مش بقالها سنين ميته ..ليه وجعه كانه جديد ...ليه مرحش ..ليه ...الف سؤال وسؤال جواة ..وصل بيته بصعوبه ...طلع شقته لقى زين واقف مستنيه ).
مراد بتعب: زين ...ايه اللى جابك .

زين: ليه روحت لسارة فى وقت متأخر كدة .
مراد: كنت تعبان وعاوز اتكلم معاها .
زين: انا موجود أهو ...اتكلم معايا ..اطلبنى وثوانى هاتلاقينى قدامك .
مراد: محدش هايقدر يريحنى ويفهمنى غيرها .
زين: وارتحت ؟.
مراد بتهكم: لا .
زين: طيب يالا ندخل نتكلم .
مراد: طيب .

( مراد وزين دخلوا وقعدوا ومراد فضل ساكت ومبيتكلمش وزين احترم سكوته ...وسكت ).
مراد: ما تقوم تروح لمراتك وتنام .
زين: زهرة ضايقتك فى ايه .
مراد رفع حاجبه وضحك: يخربيتك يا زين انت عارف علاقتى بزهرة .
زين: انا عارف انت بتتنفس كام مرة فى اليوم .
مراد: وامتى الحسار هايفك ...امتى هاتحرك براحتى ...امتى هاحس انى مش متراقب .
زين: لغايه ما قلبى يطمن عليك .
مراد: وهايطمن امتى يا صاحبى .
زين بهدوء: لما ترجع لحياتك تانى.
مراد: يبقى عمرة ما يطمن ابدا يا زين .

زين اتنهد: اممممم ...و زهرة دى كانت عاوزك فى ايه .
مراد: كانت بتقولى انها بتحبنى وانا معجب بيها ...يبقى ليه اعيش على ذكرى سارة .
زين: اممم وانت معجب بيها فعلا .
مراد بصله بضيق وسكت .
زين: طيب اعمل ايه...انا عاوزك تعيش ..مراد انت عايش ومش عايش .
مراد: سيبنى براحتى يا صاحبى .
زين: حاضر يا مراد هاسيبك بس قولى عملت مع زهرة دى ايه.
مراد: معملتش ...كلمتها وفهمتها مقامها كويس ..انا قلبى لسارة وبس.



ثانى يوم فى كليه الهندسه .

أسر: خير يا ريهام سايبه محاضراتك وجايه مكتبى ليه ؟.
ريهام: فى ايه يا اسر ...من امبارح وانت مش طايقلى كلمه .
أسر: يووووة ميه مرة اقولك انا فى شغلى ببقا حاجة وحياتى الشخصيه حاجة ارجوكى افصلى بقى.
ريهام: وانت دلوقتى فى شغلك .

أسر بسخريه: لا انا قاعد بلعب .
ريهام بدلع: حبيبى مقصدش والله .
( الباب خبط ودخلت ليان واول ما شافت ريهام نفخت بضيق واتجاهلتها ).
ليان: اسر فاضى كنت عاوزك لو سمحت.
ريهام: ايه يا ليان مش شايفنى ولا ايه .
ليان بصتلها بقرف: لا ...مش شوفتك .
ريهام: شوفت يا أسر ...ليان بتعاملنى ازاى ؟.

أسر: لو سمحتى يا ريهام قومى شوفى محاضراتك يالا .
ريهام بضيق: اوك يا حبيبى .
( ليان استنت لما ريهام خرجت وانفجرت فى العياط ...اسر اتخض عليها ).
أسر: فى ايه ليان ...بتعيطى ليه ؟.
ليان بعياط: هنا ...مجتش ...زعلت منى جامد .
أسر بذهول: تقومى تعيطى بالشكل دة ...ما تزعل هنا ولا تتفلق .
ليان: انت السبب ..انت زعلتها منى .

أسر بنرفزة: انا نفسى اعرف المتخلفه دى تزعل منك ليه ...طيب دة انتى كنتى هاتتفصلى بسببها .
ليان باندفاع: علشان هى كانت فاكرنى متفقه معاك عليها ...وقولتلك انها بت...
( ليان سكتت فاجاه وبرقت وحطت ايديها على بوقها ) .
ليان: انا مقولتش حاجة صح .
أسر ضيق عنيه بتركيز: انتى كنتى هاتقولى ايه يا ليان ...هى ايه ...قولى .
ليان قامت وقفت بسرعه: انا لازم امشى ...باى يا أسر .
أسر: خدى هنا ...قوليلى البت هنا دى بتقول ايه عليا .
ليان: مبتقولش ...بص هابقى اكلمك بليل ...يالا باى .



فى بيت الجارحى .

ميرا: عمتو بتعملى ايه ؟.
ليليان: بعمل الاكل يا حبيبتى .
ميرا: خلينى اساعدك .
ليليان بابتسامه: بتعرفى تطبخى ولا اعلمك .
ميرا: لا بعرف ...عارفه يا عمتو اول ما دخلت البيت استغربته اوى .
ليليان: ليه ؟!.

ميرا بضحك: بيت مصرى اصيل ...ريحته ..الدفى اللى فيه ...ياعنى حضرتك بتهتمى بكل صغيرة وكبيرة حتى الاكل انتى اللى بتعمليه .
ليليان وقفت عن اللى بتعمله: عارفه ...اول ما دخلت البيت دة ...كان فيه خدامتين بالعدد ودادة ..دادة سميحه الله يرحمها ... كانت حياه زين روتنيه بشكل لا يطاق وانا مش كدة واحدة واحدة غيرته زى ما انا عاوزة لما خلفت الولاد دادة سميحه اصرت تمشى وتروح بلدها هى شايفه انها اطمنت على زين وشافت ولادة ...من بعدها وزين رفض ان اشتغل كنت بزعل فى الاول بس بعد كدة قررت ان اممكن اشتغل فى البيت ...بمعنى ان اهتم ببيتى وبولادى اكون قريبه منهم ...اعمل مملكه خاصه بيا وانا لوحدى ملكتها ونجحت ...وبقت عارفه تفاصيل عن ولادى ...مراد بيحب اكل ايه مبيحبش ايه ...ادهم بيحب الوان ايه فى اللبس ...وليان قريبه منها ومن حياتها وعز واسر ...واااااه من أسر .

ميرا استغربت: واشمعنا أسر له تنهيدة ..مع انى شايفه انه اهدى واعقل واحد .
ليليان بحزن: اهو العاقل دة تاعب قلبى ...اختار شريكه حياته...بس اختيارة كان غلط .
ميرا بهدوء: بس فى الاول وف الاخر ...اختيارة ياعمتو .
ليليان: عارفه ...بس دة مش قميص ولا ساعه هاقول اختيارة يتحمل ...دى شريكه حياته ...ولا شبهنا ولا حد من اخواته بيحبها ...انا نفسى مبحبهاش ...انا لما باجى اشوفها بعصر على نفسى لمونه ...علشان اقدر اتعامل معاها .

ميرا: امممم يمكن لما يتجوزها تحبوها .
ليليان: اتمنى والله ...المهم انا على العشا هاعزم مراد صاحب زين ... ونتجمع كلنا ونقعد مع بعض .
ميرا الفضول ثارها: عمتو ...هو ايه حكايه اونكل مراد دة ...بشوف فى عيونه حزن الدنيا كلها .
ليليان الدموع اتجمعت فى عينها: وجعه صعب ...مش وجعه هو بس ...دة وجعنا كلنا .
ميرا طبطبت عليها: ليه ياعمتو ...وجعكوا كلكوا ليه ؟..
ليليان اتنهدت بحزن: هاحكيلك ...



فى بيت الجارحى مساءا

( الكل متجمع بعد الاكل بيتكلموا _ ليليان وزين واسر وليان وعز و ادهم ومراد و عمر و وميرا ومراد الالفى والجو نوعا ما كان محبب للكل ).
ميرا بهمس: مالك يا ليان قاعدة منفوخه ليه ؟.
ليان: هو انا باين عليا ولا ايه ؟.
ميرا: اه باين عليكى جدا ...فى ايه ؟.
ليان ببراءة: مش عارفه انا ابيه مراد عازم
عمر صاحبه ليه ؟.
ميرا استغربت: ما يعزمه ...متهايلى مش دة صاحبه .
ليان: لا مكنش يعزمه ..لا ...بصى انا مضايقه انهاردة اصلا .
ميرا: طيب روقى بالك كدة .

عز بصوت عالى: لياااان ..الحراسه تحت اتصلت وبيقولوا فى واحدة اسمها هنا عاوزة تطلعلك.
ليان بفرحه: هنا صاحبتى ...قولهم يخليها تطلع ...اه بعد اذنك ياعنى يا بابى ممكن تطلع .
زين بابتسامه: براحتك يا حبيبتى .
أسر غمض عينه بضيق وفى سرة: استغفر الله العظيم .
عمر بهمس: كل الفرحه دى علشان صاحبتها .
مراد: طلعها من دماغك .
عمر انتبه: ها ! بتقول ايه ؟.
مراد: مبقولش ...اشرب العصير .



فى الاسانسير

هنا: يا مامى ما كنا نيجى بدرى عن كدة .
ماهى: نيجى بدرى ازاى ...لا طبعا ...دة انسب وقت .
هنا فى سرها: يارب ما اشوف اسر .
ماهى ضربتها بخفه فى ايديها: ركزى معايا ...بلاش طوله لسانك .
هنا: لا طول لسان ايه ...انا جايه اصالح ليان .
ماهى بهدوء: تمام ...رنى الجرس بقى .
( هنا لسه بترن الجرس لقت ليان بتفتح الباب بفرحه ).
ليان: هنا .

هنا شدتها وحضنتها: لينو حبيبتى .
ليان بدموع: انا اسفه يا هنا...والله ما كنت اقصد .
هنا: ماتقوليش كدة ...انا اللى اسفه ...انا خربطت كتير فى كلام بس مقصدش انا اتصدمت بس .
ماهى: هاتفضلوا كتير تعتذروا .
( ليان بعدت عن هنا وبصت لماهى ).
ليان: اوعى تقولى انها مامتك .
هنا: اه ايه رايك ...حلوة زى صح .
ليان بضحك: صح ...بس ايه دة يا طنط بجد والله لو مكنتش شفت جميله قبل كدة كنت هاحسبك اختها .
ماهى: مش اوى كدة .
ليان: لا والله بجد وانا اللى بقول مامى غريبه ...طلعتى اغرب منها .
هنا بفخر: يابنتى امى مزة .

ماهى ضربتها على راسها: مش انا قولت لمى لسانك دة شويه .
ليان: يا خبر بنتكلم على باب تعالى يا طنط ...اتعرفى على عيلتى.
ماهى: اوك .
( ماهى وليان وهنا دخلوا ...والكل انتبه لدخولهم ).
ليان بفرحه: مامى اعرفك بهنا ومامتها طنط ماهى .
ليليان بصدمه: ماهى .
مراد قام وقف انتفض: ماهيتاب.

رواية عشق الزين للكاتبة زينب محمد الجزء الثاني

الفصل العاشر

(ماهى وليان وهنا دخلوا ...والكل انتبه لدخولهم ).
ليان بفرحه: مامى اعرفك بهنا ومامتها طنط ماهى .
ليليان بصدمه: ماهى .
مراد قام وقف انتفض: ماهيتاب.
ماهى بلعت ريقها بصعوبه: ازيك يا ليليان ...احم ازيك يا مراد.
مراد بخفوت: تمام .
زين بهدوء: ازيك يا مدام ماهى ...اتفضلى اقعدى .
ماهى قعدت وكانت متوترة: ميرسى يا بشمهندس .

ليان استغربت: هو حضرتك تعرفينا ياطنط وتعرفى مامى .
ليليان بحزن: ايوة يا ليان ..طنط ماهى تبقى بنت خاله طنط سارة مرات اونكل مراد .
ليان بذهول: بجد ...اومال ليه مش نعرف بعض .
ماهى بتوتر: اصلنا بعدنا شويه ..علشان كدة مش كنا على صله ببعض .
هنا: انا مش فاهمه حاجة ...مين مراد .
(ماهى غمضت عينها بعصبيه وخافت من لسان هنا ).
مراد بابتسامه: انا .
هنا بصت لماهى وعقدت حواجبها باستفهام: هو مش كان مات ...انا مش فاهمه حاجة .
( ماهى ارتبكت جدا من نظرات مراد وزين وكل الموجدين ...وبدأت تتوتر هى كانت عاوزة تشوف ليليان بس معملتش حسابها ان كلهم موجودين ومعملتش حساب مراد بالذات ).

ليليان حست بتوتر ماهى: ليان خدى هنا جوة واقعدى معاها واتصافوا .
ليان ببراءة: ما احنا اتصفينا يا مامى .
عمر فى سرة: يخربيت براءتك يا شيخه مغلطتش لما قولت عيله.
أسر بهدوء: قومى معايا يا ليان انتى وهنا ...اقولكوا معاد الامتحان وايه اللى ملغى بالظبط .
ليان وهنا فى نفس واحد: ها !.
ماهى: دكتور اسر ..انا حقيقى بعتذرلك على طوله لسان هنا .
هنا بصدمه من كلام ماهى: ايه دة يا مامى انا مغلطتش...المفروض هو يعتذر .
اسر: الله ما طولك يا روح ...كفايه مجيتك هنا طبعا ..يالا يا ليان هاتيها وتعالى فى التراس .
( ليان شدت هنا وراحوا وراة أسر ).

مراد: ماهى ...ليه مفهمنيها انى ميت .
ماهى بتوتر: بعد موت سارة مهاب اصر نقطع علاقتنا بيكوا نهائيا .
مراد: انا سؤالى محدد ليه مفهمنيها انى ميت .
ماهى: ماهو هنا ذكيه من كتر ما مهاب حزين على موت سارة ..عرفت سارة وكاميليا من الصور وسالت عليك مهاب قالها انك ميت فهمت .
مراد بشك: امممم .
مراد الجارحى: وليه تقطعوا علاقتكوا بينا...هو كان مراد اللى موتها .
ماهى:.اصل مهاب متعلق بسارة جدا علشان كانت اخته وكدة ...لما ماتت اتأثر ...بعدنا عن كل حاجة تخصها .
عمر بهمس لمراد: فى حاجة مش مظبوطه .
مراد بهمس: الست دى كلها مش مظبوطه .

ليليان بحزن: انا زعلت اوى لما بعدتوا عننا ..دة انتو من ريحتها .
ماهى: انا بعتذرلك بس تفكير مهاب وقتها كان غلط. ..واهو الحمد لله اولادنا عرفوا بعض وصاحبوا بعض من غير اى روابط .
ليليان قامت حضنتها: وحشتينى اوى يا ماهى ..بشوفك كانى شايفها قدامى .
ماهى بحزن: وانتى كمان وحشتينى ...كلكوا والله ...مشاءالله ولادك كبروا .
ليليان بعدت عنها والدموع فى عينها: شفتى كبروا وكبرونى معاهم .
ماهى بضحك: لا متقوليش كدة ...لسه زى مانتى ليكى سحر خاص اول ما حد يشوفك ينجذبلك على طول .

أسر بنرفزة: ياعنى انا غلطان ان بتزفت وبديكوا المقرر والملغى ...خلاص ادخلوا الزفت من غير ما تعرفوا حاجة .
ليان: لا خلاص ...اسكتى بقى يا هنا ..خليه يقولنا .
هنا بعند: لا ميقولش هو مش طردنا يبقا خلاص ...كل شئ انتهى .
أسر بذهول: انتهى ايه يا متخلفه انتى ...هو احنا بنحب بعض وبنفركش .
هنا بغيظ: لم لسانك ...انا ميهمنيش انك دكتورى فى الجامعه .. لا انا بميه راجل .
أسر سقف وضحك بسخريه: فعلا والله قولتى كلمه حكمه ...انتى راجل .
هنا اندفعت ناحيته بعصبيه ورفعت صابعها فى وشه: لا اسمع...طوله لسان مش عاوزة...دة تشبيه يا دكتور...قصدى اقولك ان مبخفش .
ليان بضحك: والله انتو

كوميديا ..كملوا ..الواحد يقعد يتفرج ويتبسط.
اسر: بس يا ليان ...مانشوف المتخلفه دى عاوزة ايه ...نزلى صابعك علشان مزعلكيش .
هنا بتريقه: لا زعلنى .
اسر: تصدقى بالله ...وعد منى هاسقطك ...وهاسقط اختى علشان عرفتك .
هنا: ولا يهمنا ..انت بتهددنا ولا ايه .

ليان: بس اهدوا انتو الاتنين ...انا هاروح اعملكوا حاجة تروقوا بيها دمكوا .
هنا: هو انا دمى هايروق ...طول ما اخوكى دة موجود.
اسر بعصبيه: لمى لسانك دة يا بت .
هنا زعقت: بت ما تبتك .
اسر زعق ومسك ايديها بعصبيه: والله انك قليله الادب .
( هنا مسكت ايدة عضتها بكل غيظها .. اسر شتمها وليان حاولت تشيل هنا بعيد عنه وهى العند والغيظ ماليها .. اسر اتعصب وحاول يبعدها مسك شعرها بايدة وشدة منها وهى بعدت عن ايدة بس العند اتملك منها ...هجمت عليه تانى... صوتهم ووصل لماهى وليليان ...كلهم طلعوا التراس يشوفوا فى ايه ...اتفاجئوا بالمنظر دة اسر وهنا بيتخانقوا وليان بتحاول تفض ما بينهم ).

زين اتحرك: اوعوا كدة انتو مجانين .
اسر بعصبيه: والمصحف منا سايبك .
زين بحدة: اسرررر...فى ايه شيل ايدك من شعرها .
ماهى بتحاول تشد هنا: بس يا هنا اوعى .
( هنا كانت متعصبه بعدت عنه وبصت حواليها لقت فازة صغيرة مسكتها بسرعه وحدفتها ناحيه اسر ..بس جت فى ميرا ... ووقعت فى الارض ).
مررراد بخضه: ميرررررا .



فى الشرقيه وتحديدا فى مزرعه يوسف .

يوسف بغضب: ياعنى ايه الكلام الاهبل دة.
المحامى: هو دة اللى حصل ..فى قضيه مرفوعه عليك ومتهمينك بالتزوير والقسيمه بتاعته سليمه ميه فى الميه.
يوسف بغل: وايه القسيمه اللى معايا ابلها واشرب ميتها ولا ايه ...ازاى انا قسيمتى الصح .
المحامى: انصحك بلاش ..اللى رافع القضيه ظابط تقيل فى المخابرات واوراقه سليمه ...لو اتحكم عليك هتاخد حكم فيها ...انا مش هاقدر اكمل فيها ..لانها قضيه خسرانه ..اولا هايطلبوا من القاضى القسيمه بتاعتك تروح الطب شرعى ووقتها هايعرفوا انك كنت حاطط مادة لاصقه وكلامها هايطلع كله صح ... وبعدين انت قولتلي هاتخوفها مش محاكم وكلام كبير .

يوسف بعصبيه: اخررررررج برررررة يا محامى النيله...شووووكت .
( المحامى خرج وشوكت دخل جرى ).
شوكت: خير يا باشا .
يوسف بنرفزة: باشا النيله...مش دى كان شورتك المهببه ..اهو الخطه كلها باظت والبت ضاعت منى .
شوكت: ليه بس .
يوسف بغيظ: ايه اللى ليه يا غبى ...كل حاجة ضاعت ...زين الجارحى كسبنى تانى ...اااااه يا ناااااارى .
شوكت: طيب اهدى ...لو حصلت اننا نجبها هنا تحت رجلك هانعملها .
يوسف: لازم اجيبها ...لازم ..بس المرادى لازم اتأنى لازم ...علشان لما اضرب ضربتى تبقى فى مقتل صح .



فى الاسانسير .

ماهى بعصبيه: اسكتى خالص فى واحدة محترمه ...تعمل اللى انتى عملتيه .
هنا: يوووة يا ماما والله هو اللى بدء.
ماهى: الله يخربيتك يا هنا تقومى تعضيه وتضربى مرات اخوة بالفازة .
هنا رفعت حاجبها: هو انا كنت اقصد مرات اخوة هى اللى وقفت فى وشى ...وبعدين انا اعتذرت كتير وهى نفسها قبلت اعتذراى .
ماهى: اسكتى ...والله مش طايقكى يا شيخه ..خلتينى فى نص هدومى قدام الناس .
هنا: سكتنا .



فى بيت الجارحى .

مراد: انتى كويسه دلوقتى .
ميرا حطت ايديها على راسها بتعب: شويه صداع بس .
مراد: معلش المسكن هيريحك دلوقتى .
(ميرا غمضت عينها بألم وبعدها ضحكت ...مراد استغرب ضحكها ).
مراد: بتضحكى ليه ؟.

ميرا بضحك: على هنا دى ...شكلها كيوت لكن لما بتتكلم يا ساتر...متقولش انه يطلع منها دة كله .
مراد: انا اصلا مستغرب ازاى صاحبت ليااان اختى .
ميرا: ليه مستغرب؟!
مراد: ليان رقيقه بطبعها مبنحبش نزعلها ...ولما بتتكلم او بتعمل حاجة بتبقى رقيقه...لكن هنا دى متشردة اعوذ بالله .
ميرا: بس عسل والله وباين عليها طيبه .
مراد اتتنهد: بتفكرنى بحد ...كانت شبها فى كل حاجة .
( ميرا سكتت وكانت نفسها تسأل مين دى ...بس اتحرجت وافتكرت ان الجواز على الورق ).



فى اوضه أسر .

ادهم: ياعم اقعد ...خيلتنى .
أسر بغيظ: ااااااه...ابوك اللى شالها من تحت ايدى ..والله كنت هاموتها .
عز: اهدى يا اسر واشرب العصير وروق بالك .
اسر بعصبيه: مش عاوز زفت ...الكلبه بقولها تعالى اقولك المنهج تقولى لا كل شئ انتهى ...دة انا هاخليه نهايه سودة على دماغ اهلها .
ادهم بملل: يا اسر هاتعمل دماغك بدماغ عيله .
اسر: اسكت خالص انت كمان...بقولكوا ايه اطلعوا برة .
ادهم: تصدق انا غلطان ...وانا اللى قاعد بواسيك طلعت مش تستاهل .
اسر بنرفزة: ايه اواسيك دى كمان انت هاتستعبط .
عز: اهدى يا اسر ...ادهم قصدو ياعنى بسبب الضرب اللى انت اخدته .
ادهم بهمس: يا حمممااار .

اسر طلع يجرى وراة عز فى الاوضه: ضرب ...انا اخدت ضرب طب والله لمعلمك الادب يا كلب .
( ليان سمعت صوت أسر بيزعق خافت يجى يزعقلها..جريت على اوضه زين وليليان تستخبى ) .
ليليان بخوف: بابى افتح بسرعه .
زين فتح الباب: فى ايه يا ليان .
(ليان زقت الباب وزين ودخلت تستخبى وراة الستارة وليليان واقفه مش فاهمه فى ايه ).
ليليان: ليان فى ايه ؟.
ليان طلعت راسهاا: اسر يا ماما جنونته طلعت وبيجرى وراة عز واكيد هاتطلع عليا .
زين ضحك عليها: والله انتى هبله يا ليان... اطلعى ياحبيبتى من وراة الستارة بلاش شغل العيال دة ..انتى كبرتى المفروض .
ليان: على ضمانتك .

ليليان: يابنتى اعقلى بقى ...انتى مالك هو بيزعق لعز انتى مالك .
ليان طلعت من وراة الستارة: لا يا ماما منا السبب مش انا صاحبه هنا ...هايقولى انتى السبب .
( ليان سمعت صوت اسر بيقرب جريت على الستارة تستخبى وراها ).
اسر بنرفزة وماسك عز من قفا: كويس ان حضرتك صاحى علشان لما اضربه متبقاش تزعل .
زين: وايه لزمتها حضرتى بقا ...اضربه على طول .
عز: ياحج الله يهديك ...ارزعه قلمين فوقوا دة مش عاملك حساب.
ادهم: يا شيخ اتلهى ...خاف على نفسك ...بتولع الدنيا زيادة.
زين: سيبه يا اسر ماسكه كدة ليه ؟.
اسر بعصبيه: الاستاذ دة بيقولى ان الزفته صاحبه ليان علمت عليا وضربتنى ...بيكلم اخوة الكبير بقله ذوق .
زين اتحرك وفك عز من ايد اسر: عز اعتذر لاخوك .

عز: الله مش دى الحقيقه .
ليليان: عيب يا عز تكلم اخوك الكبير كدة ..مش كفايه دمه محروق تيجى انت و تحرقه اكتر .
أسر بذهول: حتى انتى يا ماما بتتريقى عليا .
ادهم بضحك: والله انتى فظيعه يا ماما يخربيت كدة .
اسر اتحرك ناحيه الباب: والله ما هارد عليكوا ...وانتى يا هانم حسابك معايا بعدين ووقتها ابقى خلى الستارة تنفعك .
( اسر خرج من الاوضه وليان طلعت راسها بتبص عليه ).
ليان ببراءة: هو شافنى يا ابيه.
ادهم بضحك: يا حبيبتى رجليكى باينه .
عز: عبيطه .

زين: اتفضلوا كلكوا برة وانت ياعز اعتذر لاخوك الكبير.
عز: الله الله ..طيب ما ماما اتريقت ...ولا ماما تتكلم براحتها واحنا لا.
ليليان: طبعا ...انا اقول اللى انا عاوزاه...انا ماما يا حبيبى .
عز: اه يابختك واحنا نتكلم بس ... ينزل علينا العقابات ترف .
ليليان قربت من عز: عز انت غلطت مع اخوك ..اعتذرله .
عز بتنهيدة: حاضر .



فى بيت عمر شريف .

( عمر قاعد فى اوضته سرحان ...دخل ابوة عليه ).
شريف والد عمر: ايه ياسيادة الرائد...سرحان فى ايه ؟.
عمر انتبه: ولا حاجة يا بابا .
شريف: يابنى ما تريح قلبك وقلبى وقلبها وتاخد خطوة ..بلاش وجع القلب دة .
عمر ابتسم بحزن: انا بحب وجع القلب .
شريف: ليه كدة يابنى .

عمر: لاسباب كتير يابابا ارجوك سيبنى براحتى.
شريف: وانا مش من حقى افرح بيك ..انا راحتى انك تتجوز ..اشوف عيالك ...يابنى انا بكبر وبكرة هامو...
عمر قطع كلامه بحدة: بابا اسكت ...موت ايه ..ليه كل شويه تفكرنى ان هاعيش وحيد ..بابا انت الحاجة الحلوة اللى فى حياتى مش هاستحمل صدقنى .
شريف اتنهد بحزن: لا حول ولا قوة الا بالله ...طيب يابنى بردوا فكر فى كلامى .
عمر ابتسم بحزن: حاضر يا سيادة اللوا .
شريف: ربنا يريح قلبك يابنى .

عند ماهى وهنا .

هنا: لا ماهو انا مش هاسيبك الا لما افهم .
ماهى بنرفزة: ابعدى من وشى السعادى .
هنا: خلاص هابعد واتصل على بابا يقولى .
ماهى شدتها بحدة: عاوزة ايه يا هنا...عاوزة تفهمى ايه ؟.
هنا: ليه قولتوا انه جوز عمتو مات .

ماهى: علشان ابوكى مش بيطيقه ...بيكرة لانه السبب فى اللى حصل لعمتك .
هنا: بس شكله طيب .
ماهى بحزن: اوى ...ربنا يهديه مهاب.
هنا: طيب ...هاقوم انام انا .
ماهى: هنا متقوليش لبابا على ليان واهلها ومراد .
هنا استغربت: ليه ؟!.
ماهى: لانه لو عرف هايخليكى تقطعى علاقتك بيها العمر كله ...انا عارفه مهاب بيفكر ازاى .
هنا: لدرجاتى يا ماما .

ماهى: واكتر من كدة ...خليها سر ما بينا ...دة انتى لو عاوزاة علاقتك بيها تستمر .
هنا: اه طبعا ...انا بحب ليان ...دة صاحبتى الوحيدة ..مش مشكله مش هاقوله حاجة وعد .
ماهى بتفكير: وكمان بلاش تتكلمى مع ليان صاحبتك على عمتك .
هنا بشك: ليه بقا ؟!.

ماهى: كدة وخلاص خليكى بعيدة عن جوز عمتك ..ابوكى لو عرف هاتبقى نهايتك ونهايتى على ايدة انتى متعرفيش هو بيكرهه قد ايه .
هنا: لا خلاص مش هاتكلم في حاجة .
ماهى: شاطرة وبلاش طوله لسان ..روحى نامى انتى ...شدى حيلك امتحانات نص السنه على وشك وحضررتك مبشوفكيش ماسكه كتاب .
هنا: اوك ...ادعيلى انتى بس .



فى بيت الجارحى .

ليليان: مالك يا زين سرحان فى ايه ؟!.
زين اتنهد: مفيش ياقلبى ...بفكر بس فى اللى حصل انهاردة.
ليليان: الدنيا دى غريبه أوى .
زين بتفكير: اممممم ...هنا دى بتفكرنى بسارة .
ليليان بضحك: يخربيتها ايه دى قنبله متحركه ...انا عمرى ما انسى منظرها وهى ماسكه فى اسر .
زين بمكر: ايه رايك لو ودتها هى وليليان الشركه يدربوا مع اسر .
ليليان: ازاى ...لا ...اوعى تقول .

زين: ومقولش ليه ...اوعى تكونى فاكرة ان مش فاهم كل واحد حواليا بيفكر ازاى ...عيب مبقاش زين الجارحى ...البنت دى بتحب اسر وانا عاوزاهم يقربوا.
ليليان: حبيبى ...بس اسر بيحب ريهام .
زين: تؤتؤ ...قريب اوى هايسيبها وبسبب هنا.
ليليان بسعادة: ياريت...انا مبحبش البنت دى ..انا مش عارفه انت ازاى وافقته يا زين على الخطوبه الزفت دى .
زين: ليليان ولادك كبروا مينفعش اضربهم على ايديهم واقولهم الحاجة دى لا ...بالعكس انا عاوزاهم يجربوا علشان يغلطوا...ويعرفوا الصح فين والغلط فين .
ليليان: بس التجربه دى فى القلب يا زين ...القلب اللى لو اتجرح هايوجع ويدمر .

زين: ماهو هايوجع لو حب بجد ...انتى شايفه ان اسر بيحب بجد...دة تقريبا مانعها عننا ومبتتجمعش معانا.
ليليان: مش يمكن ...علشان احنا بنكرهها ..وانت عارفه مبيحبش يزعلنا ولا يجى علينا حتى لو على حساب نفسه.
زين: لا لا لا ...مش كدة ...ابنك كان معجب بيها ..بس دلوقتى بدء يزهق ويشوف عيوبها ...واجبى انه اساعدة بس من بعيد لبعيد.
ليليان: اعمل اللى انت شايفه صح ...طول عمرى واثقه فيك وفى ارائك .
زين: انا كدة بدأت اطمن على مراد واسر ...عقبال ادهم.
ليليان: اهو ادهم واجع قلبى سكوته دة بيتعبنى ..عايش فى اوهام الماضى .
زين بتفكير: كل حاجة هاتتعدل ...كل حاجة.

(ليان نايمه مفتحه عيونها و سرحانه فى عمر ..فاقت على صوت رساله على تليفونها ...لقت رقم غريب )
‏: بحبك وهافضل احبك لغايه اخر نفس فيا .
‏( ليان استغربت الرقم والرساله وفكرت انه حد باعتها غلط ضحكت وجت تمسحها بس لقت مسج جت تانى ).
‏: قلبى واجعنى بسبب بعدك عنى ...بس غصب عنى يا قلبى لازم افضل بعيد .
‏ليان ابتسمت بحزن وفى سرها: يااااه ...يابختها بيك ...الدنيا دى مبتعطيش كل حاجة لحد...يااااارب شيل حبه من قلبى ..قلبى بيوجعنى كل ما بشوفه .

رواية عشق الزين للكاتبة زينب محمد الجزء الثاني

الفصل الحادي عشر

فى كليه الهندسه وتحديدا فى الكافتريا .
هنا: بخخخخ.
ليان: اخيرا جيتى يا ست هنا ...كنتى فين تليفونك مقفول ليه ؟!.
هنا: اهدى عليا ياست ليان..كنت فين من الصبح هاقولك يا ستى جميله اختى عملتها وولدت قبل معادها وجرينا كلنا على المستشفى .
ليان بفرحه: بجد الف مبروك يتربى فى عزوكوا .
هنا بابتسامه: تتربى فى عزنا ...جميله خلفت نور .
ليان: الله اسمها جميل .

هنا بفرحه: انا اللى سمتها ...انا قولت الاسم وهما وافقوا.
ليان: امممم انا عارفه ليه وافقوا ...علشان انهاردة عيد ميلادك ...كل سنه وانتى طيبه يا هنون .
هنا قامت باستها: حبيبتى يا لينو..انتى افتكرتى عيد ميلادى .
ليان: احلى عيد ميلاد فى الدنيا لاحلى بنوته واجمل صاحبه .
هنا: بس للاسف هايتأجل .
ليان: ليه ؟.

هنا: بابا قال نعمله يوم السابع بتاع نور .. يبقى عيد ميلادى والسابع بتاعها ..علشان يبقا يوم مميز وكمان فيه مفاجاه .
ليان: قولى ايه المفاجاه .
هنا: هاعرفك على تؤام روحى ...هاتنزل تحضر عيد ميلادى والسابع بتاع نور الصغنونه .
ليان: وانا اقول مالك مقبله على الحياه كدة ليه اتاريكى فرحانه على المفاجات اللى بتنزل عليكى .
هنا: وايه ياختى هايخلينى مش مقبله .
ليان: الامتحانات يا هنا ...انا بجد خايفه ..تقريبا مادة اسر انا وانتى ميححح فيها .
هنا: اه ياختى بس هو اخوكى ..لكن انا مين يفهمالى .
ليان: انا ... هافهم منه وافهمك ...اشطا .
هنا: اشطااا .



فى شركه الجارحى .

دينا سكرتيرة اسر: بشمهندس أسر ..الرائد عمر عاوزك برة .
أسر: دخليه بسرعه .
( دينا بلغت عمر انه يدخل ).
أسر: مكلمتنيش ليه قبل ما تيجى .
عمر: قولت اخاد معاد زى اى عميل .
أسر: ليه حضرتك جاى فى شغل ولا ايه ؟!.
عمر: تقدر تقول حاجة زى كدة .

أسر: وايه دخل شغل المقاولات والعمارة فى المخابرات .
عمر: هاقولك ..عندى ارض وراثها عن امى ..وهى كانت عاوزة تعملها ملجأ وكدة وكان حلم حياتها تعمله بس ماتت قبل ما تنفذة ...فانا عاوزك تعمله وتصممه حلو اوى .
أسر عجبته الفكرة: اوك ...من عنيا يا عمر هاعملك اكبر ملجأ وكمان ممكن ندخل شركا فيه اظن ان بابا مش هايرفض .
عمر: لا ...انا عاوزو بتاعها وبس وهاسميه على اسمها الفيروز ...معلش اعذرنى يا اسر مش عاوز شريك فيه.
اسر تفهم موقف عمر لانه كان متعلق بامه جدا: اوك زى ما تحب .

فى مستشفى الجارحى .

زين: الحمد لله انك بقيت كويس .
أحمد: كله بفضلك يا بشمهندس زين ..انا عاوز اشكرك على وقفتك جنبى وجنب مراتى وبناتى هما حكولى على كل اللى عملته معاهم شكرا بجد .
زين: انت اخويا الصغير ومفيش شكر بين الاخوات ...وبعدين دة انت من ريحه الغالى .
احمد: تسلم يا بشمهندس ...ميرا عامله ايه ؟!.
زين بابتسامه بسيطه: كويسه ...اظن قاتلك انها اتجوزت مراد ابنى .
أحمد: اه قاتلى ...خلى بالك منها يا بشمهندس دى يتميه وملهاش حد .
زين: من غير ما تقول دى بنتى .

أحمد سكت شويه وبعدين اتكلم: بشمهندس زين طبعا كتر خيرك على اللى عملته معايا ...انا عرفت انك نقلت بناتى هنا مدرسه ...وانا... بص يابشمهندس انا هارجع السويس تانى .
زين: انا لسه قايلك انك اخويا الصغير ...انا لايمكن اسيبك ترجع السويس ويوسف الكلب يعمل فيك حاجة ...انت هاتفضل هنا جنبى وبناتك دول بنات اخويا.
احمد: بس ياعنى وفاء قاتلى مصاريفها غاليه والڜقه كمان غاليه .
زين: الشقه دى فى برج من ابراج الجارحى والمدرسه دى نص اسهامها ملك للجارحى ...ياعنى مفيش فلوس بتتدفع قولتلك انا زعلت لما انشغلت عنك زمان وانا كمان محتاجك جنبى فى الشركات .
احمد بإحراج: بس انا ...
زين قطع كلامه بحدة: بس مفيش ولا كلمه ...انت هاتطلع من هنا على بيتك الجديد وتاخد فترة ترتاح فيها من العمليه وبعدها تنزل شغلك الجديد ..اتفقنا .
أحمد بابتسامه: اتفقنا.

فى بيت الجارحى .

ميرا: عمتو تليفونك بيرن .
ليليان: مين ؟.
ميرا: معرفش رقم غريب .
(ليليان شاورتلها تجيبه وردت ...ولقت صوت ماهى ).
ماهى: الو .
ليليان: ماهى ازيك .
ماهى: الحمد لله ...انتى عامله ايه ؟!.
ليليان: انا كويسه .

ماهى: وميرا اخبارها ايه ؟!...والله انا محرجه اوى منكوا .
ليليان: ماهى متقوليش كدة ..الحمد لله عدت وبعدين هى مكنتش تقصد .
ماهى: ربنا يهديها ...انا كنت عاوزة اقولك ان جميله بنتى خلفت بنوته .
ليليان بفرحه: الف مبروك ...تتربى فى عزكوا ... بقيتى جدة بسرعه يا ماهى ..انتى لسه صغيرة على كدة .
ماهى: صغيرة هههه ايه بس ...انا كبرت جميله مصرة تكبرنى .
ليليان: أحلى شعور فى الدنيا ...تصدقى نفسى اجربه .
ماهى: انشاء الله ميرا ومراد ابنك يحققهولك قريب .
ليليان: يارب يا حبيبتى يارب .
ماهى: المهم ...سابع البنوته يوم الجمعه الجايه انا عاوزكى تيجى ونرجع الشمل تانى ...عاوزكوا كلكوا يا ليليان انتى واولادك وبشمهندس زين وكمان مراد ..لازم نرجع تانى .

ليلييان بسعادة: ياريت .
ماهى: تمام ...انا عاوزكى تبعتيلى ارقام ولادك كلهم وكمان مراد وبشمهندس زين اكلمهم بنفسى واعزمهم .
ليليان: اوك ...هاخلى ميرا تبعتهم دلوقتى .
ماهى: ليليان حاولى كلكوا تيجوا...هاتبقى فرحه حلوة .
ليليان: لا خلاص هانيجى ...كلميهم وهانيجى .
ماهى: اوك ..سلميلى على ميرا وبوسيهالى .
ليليان: اوك وبوسيلى الصغنونه لغايه ما اشوفها .
ماهى:سلام .
ميرا: عاوزة ايه طنط ماهى ؟!.
ليليان: بتعزمنا على سبوع بنت بنتها...وعاوزنا كلنا نروح علشان نرجع الشمل تانى .
ميرا: وجوزها عارف ...على ما اظن جوزها اصر انها تقطع علاقتها بيكوا .
ليليان اتنهدت بحيرة: مش عارفه والله !.



فى الشرقيه وتحديدا فى مزرعه يوسف القاسم .

شوكت بارتباك: يوسف بيه .
يوسف مغمض عينه: خير فى ايه ؟!.
شوكت: فى ... فى خبر كدة ...عاوز ..
يوسف: ماتخلص يا شوكت الزفت ...انت هاتنقطنى بكلامك النيله .
شوكت اخد نفس بسرعه: ابوووك مات .
يوسف انتفض من مكانه: ايه ؟!.
شوكت: الصبح بنحطله الفطار لقينا نايم بنصيحه مبيردش بعتنا جبنا الدكتور قال انه مات .
يوسف بعصبيه: ولسه فاكر تقولى ...خدنى له ...عاوز اشوفه .

( يوسف نزل البدروم ولقى والدة متغطى والخدم حواليه أمرهم كلهم يطلعوا وفضل لوحدة معاه ...يوسف قرب منه بصعوبه وبعدها كشف وشه ).
يوسف بشر: انت متتتت ...طيب ليه ...انا لسه مش اكتفيت من تعذبيك ...لسه مشبعتش من نظرة الذل فى عيونك ...ليييييه متتتت ...رد عليااا ...ليه ..ليه ارتحت ...انا مكنتش عاوزك ترتاح ...فاكر ..فاكر لما سبتنى عند زين الجارجى يمرمط فيا ويضرب علشان الفلوس ...فاكر وقتها انا اتكسرت ...اتخليت عنى علشان خاطر الفلوس ...وادينى اهو اخدت الفلوس منك وكبرتها وجبت المزرعه دى علشان ابعد عن الناس واحبسك براحتى وازل فيك ...بس انا بردوا مشبعتش ...غريزة الانتقام منك بتزيد عنى مش بتقل ...انا بكرهك ومكرهتش فى حياتى قدك ...انا بكرهههكككككككككككگ ...انت سمعانى ولا لاه ...بكرهكككككككك .

( شوكت دخل على صوته وحاول يبعدة عنه ).
شوكت: اهدى يا باشا ...تعالى بس بعيد.
يوسف بعصبيه: سيييببببنى .
شوكت: اهدى ياباشا ...احنا لازم ندفنه...اكرام الميت دفنه .
يوسف بشر: اكرااام ...هو هايتكرم...لا بقى انا مش هادفنه ...بكرة يندفن .
شوكت بذهول من كلام يوسف: بس...بس دة ابوك .
يوسف بغضب: دة مش ابويييييا ...انت فاهم .. مش ابويا .
شوكت حاول يهديه: طيب...طيب اللى انت عاوزو اعمله .
( يوسف بص على عاصم بغل وشر وفتكر يوم ما سابه تحت رحمه زين الجارحى ).



فى شركه الجارحى .

زين بيبص على الاوراق اللى فى ايدة: ها كنت فين بقى يا مراد باشا ؟!.
مراد: كنت عند زهرة ..كلمتنى الصبح بتعتذر منى على اللى حصل ...وروحت اشترى منها الورد ورحت لسارة وبعدين هو انت مش هاتبطل تسألنى مانت عارف سير تحركاتى .
زين بابتسامه: ليا مزاج اسمع منك .
مراد ضحك: من حق هى ماهى كلمتك ولا لأ.
زين ساب الاوراق وبص لمراد: امممم...كلمتنى وعزمتنى وأصرت اننا كلنا نحضر ووصتنى اجيبك معايا .
مراد بحزن: مش هاروح .
زين: انت قولتلها مش هاتروح.
مراد اتنهد: لا ...أصرت عليا وانا بحبها زى اختى ومحبتش ارفض ليها طلب واتحرجت منها جدا فقولتلها ماشى هاجى بس انا فى نيتى مش هاروح.
زين: ليه ؟!.

مراد: علشان مش هاستحمل مهاب ونظراته ليا مش هاستحمل .
(زين كان هايتكلم ويقول حاجة بس سكت وبص فى الاوراق اللى قدامه تانى ).
مراد: عاوز تقول ايه يا زين ؟!.
زين: مراد هو انت مشكتش فى مهاب دة ..ايه اللى عرفوا اللى حصلك انت وسارة ...انا وليليان بس اللى نعرف وليليان متكلمتش مع حد وانا متأكد من كدة .
مراد: امممم منا بردوا شكيت زمان لما لقيته عارف بس قالى ان سارة قبل ما تموت اتصلت وحكتله كل حاجة .
زين: اممممم ...طيب اعمل حسابك انت هاتروح معانا ...موت سارة دة قدر ونصيبها ...مكنش بايدك حاجة ولا تخبى نفسك وتخاف تقابل حد علشان حاجات واساسيات كلها كدب ...مراد انتهى الكلام فى الموضوع دة يوم الجمعه هاتيجى ياعنى تيجى .



( مر الاسبوع بسلام على ابطالنا ...الامور الى حد ما كانت مستقرة ...وجه يوم الجمعه والكل بيستعد علشان حفله السبوع ).

فى بيت مهاب .

( ماهى واقفه بتبص على نفسها فى المرايه وسرحانه وجة من وراها مهاب حضنها ).
مهاب: الجميل سرحان فى ايه ؟!.
ماهى اخدت نفس طويل: مش حاجة ...ببص على شكلى بس .
مهاب: قمر يا روحى ...لسه زى مانتى بنت ١٦ سنه .
ماهى بضحك: بطل بكش ...انا بقيت جدة .

مهاب لفها له: بقيتى جدة علشان اتجوزتى صغيرة وعلشان جميله بنتك اتجوزت بدرى بردوا متكبريش نفسك غصب عنك .
ماهى غمضت عينها بألم وحضنت مهاب: ربنا يخليك ليا يا مهاب يارب .
مهاب باس جبينها: ويخليكى ليا ...يالا انزلى تمممى على الحفله لتكون الست هنا عامله مصيبه تحت...وانا هاروح المشوار اللى قولتلك عليه ...من حق عزمتى اصحابك والناس اللى قولتلك عليهم .
ماهى بتوتر: اه ...اه ... متخافش كل حاجة تمام ...روح انت علشان متتأخرش .
مهاب: اوك ...سلام يا حياتى .
( مهاب خرج من الاوضه وماهى لفت للمرايه تانى وعيطت)
ماهى بحزن: ربنا يستر واكون اللى بعمله دة صح ..قلبى مقبوض.



فى بيت الجارحى .

(ميرا قاعدة على المرايه بتظبط الطرحه ...ومراد واقف بيلبس ويبصلها وهى انتبهت ).
ميرا: فى ايه ؟!.
مراد قرب منها: مستنى اشوف هاتلفى الطرحه ازاى ؟!..
ميرا: الفها ازاى ..مش فاهمه ؟!.
مراد: ياعنى مستنى اشوف حضرتك هاتظبطى طرحتك وشعرك هايبان منها ولا لأ .
ميرا: بيبان غصب عنى ...مش ببقا قصدى .

مراد قرب من ودانها وهمس: ماليش فيه اياكى اشوف شعرايه واحدة باينه .
( ميرا غمضت عينها بارتباك وبكسوف ...مراد خلص كلامه وباسها بوسه صغيرة على خدها ...جسمها ارتعش من بوسته ...حب يربكها اكتر .. باسها فى خدها ببطئ شديد
وقرب براحه من شفايفها وباسها برقه واستمرت قبلتهم لثواتى وفاقوا الاتنين على صوت خبط الباب ).
مراد بعد عنها ولا كأنه عمل حاجة: مين؟!.
عز: أبيه ...بابا بيقولك يالا .
مراد: خلاص اهو ...انزلوا واحنا هانسبقكوا .

عز: بابا ...ابيه مراد بيقول ننزل احنا وهو هايسبقنا .
ليان بفرحه وماسكه ايد زين: طيب يالا يا بابى .
زين بابتسامه: مبسوطه انتى يا ليان.
ليان بفرحه: جدا ...يالا بينا هاركب معاك يا اسر.
اسر بضيق: لا ...اركبى مع ادهم وعز علشان هاعدى اجيب ريهام.
ليليان: ريهاااام .!
ليان: ريهام ؟!... ليه ؟!...مفتكرش ان حد عازمها .
اسر بحدة: مش لازم حد يعزمها ...خطيبها معزوم تبقى تيجى معايا.
ليان بضيق: بس يا اسر انت عارف ان انهاردة عيد ميلاد هنا وكمان هنا مبتحبش ريهام ...يبقا تجيبها ليه ؟!.
أسر قعد مكانه: خلاص مش رايح فى مكان .

زين: قوم يا اسر جيب خطيبتك ...خلينا نخلص ...وانتى يا ليان عدى الليادى على خير وروحى مع ادهم اخوكى يالا .
ادهم: وربنا انا ما عارف اروح ليه ...مالى انا بالسبوع ولا عيد ميلاد هنا دى ...ايه الحوارات دى .
ليليان: ادهم يا حبيبى مش طنط ماهى عزمتك واتصلت مخصوص بيك ...يبقا المفروض تقدرها وتروح .
ادهم: علشان خاطرك انتى يا ماما بس ...يالا يا ست ليان .

فى العربيه

ليليان بضيق: ياعنى هو اسر لازم يجيب ريهام معانا .
زين: مش خطيبته ولازم تروح معاها كل المناسبات اللى بيحضرها .
ليليان: حتى انت يا زين موافق على اللى عمله .
زين باس ايديها: حبيبتى ...خلاص هو قالها تيجى معاه مش هايرجع فى كلمته...عدوا اليوم على خير من غير مشاكل .
ليليان رفعت حاجبها باعتراض: ليه بقا يا زين هو انا بتاعت مشاكل .
زين بتنهيدة: انا قولت كدة ...طيب انا اقدر افكر فى كدة اصلا ...انتى روح الروح يا لي لي.
ليليان برقه: كل بعقلى حلاوة .
زين: مقدرش والله ياقلبى .



عند مراد وميرا .

(مراد سايق العربيه وجنبه مراد الالفى ووراة ميرا اللى متوترة من نظرات مراد ليها ).

مراد الالفى بضيق: ايه التأخير دة .
مراد الجارحى: دة هما كلهم عشر دقاديق .
مراد الالفى: يا شيخ انا قولت لابوك اروح لوحدى ...قالى لا ..مراد هايعدى ياخدك.
مراد الجارحى بمكر: التأخير دة مش منى ...من ميرا.
ميرا انتبهت لكلامه: انا ...انا اخرتك فى ايه ؟!.
مراد الجارحى بمكر: انتى عارفه أخرتينى ف ايه ..

(ميرا كانت هاترد بس اتكسفت وحطت وشها الناحيه التانيه ).
مراد الجارحى: اهو وصلنا وكمان معاهم ...وهما ماشين قبلنا كمان.
مراد الالفى: اه ماهو حضرتك طاير بالعربيه ...دة المفروض نوصل قبلهم على سرعتك دى .
( كلهم نزلوا من العربيات ...وريهام اول ما شافت مراد الجارحى ابتسمت بس ابتسامتها اختفت لما شافت فى ايدة ميرا ).
زين بضيق: انت كنت سايق بسرعه يا مراد .
مراد الالفى: كان عاوز يموتنا ...قولتله خفف السرعه ..ابوك هايزعل ...قالى ميهمنيش.
مراد الجارحى: مش عيب تكدب ياعم انت .

ريهام: ازيك يا اونكل مراد...ازيك يا مراد .
(مراد الالفى اكتفى بهز راسه بمعنى اهلا)
مراد الجارحى بضيق: كويس .
ريهام: مش تعرفونا ...مين دى؟!.
ليليان: دى تبقى بنت اخويا يا ريهام ميرا ...عايشه طول عمرها فى امريكا ولسه نازله قريب .
مراد اخد ميرا فى حضنه: ومراتى ...ميرا الجارحى .
ريهام بضيق حاولت تخفيه: اممممم ...مبروك ..مكنتش اعرف .
ميرا: الله يبارك فيكى .

زين: طيب يالا مش هانفضل واقفين كدة ...خلينا ندخل .
( كلهم اتحركوا ودخلوا البيت ...ماعدا ريهام واسر ).
اسر: ممكن افهم ...انتى واقفه ليه ؟!.
ريهام: واقفه علشان ...انا بجد مش فاهمك .
اسر بضيق: اه بدأنا ...حضرتك مش فاهمنى ايه ؟!.
ريهام: اسر ...اخوك الكبير اتجوز وانت حتى مفكرتش تقولى ...وكلكوا عارفين ماعدا انا ...و اقف كدة زى الهبله .
اسر بحدة: بقولك ايه مش عاوز وجع دماغ بالله عليكى ..انا مش ناقص ...اتجوز وخلاص مالهاش لزمه الكلام الكتير ...يالا خلينا ندخل .
ريهام بضيق: يالا يا اسر .



فى غرفه هنا .

( هنا واقفه قدام مرايه بتتمايل بفستانها ...كان اسود من تحت ومنفوش وقصير ومن فوق لونه احمر وبكم وشعرها القصير المفرود على وشها وكانت جميله جدا ).
هنا بضحك: طيب والله ...كنت عارفه ؟!.
ليان: انتى بتضحكى يا هنا ...دة انا قولت انك هاتتضايقى .
هنا: واضايق ليه ؟!...انا عارفه كويس انه عاوز يضايقنى وانا مش هاناوله اللى هو عاوزو .
ليان: اه يا مكيرة .
هنا: بقولك قوليلى ...ايه رايك فى الفستان .
ليان: تحفه يا هنون وشعرك يجنن .
هنا: حبيبتى يا لينو يالا بقا ننزل .
ليان: قوليلى ...هو مفيش حد الا احنا .
هنا: امممم مامى قاتلى مرضيتش تعزم حد علشان اهلينا يتصالحوا وكدة .
ليان: طيب والله مامتك دى عسل .
هنا: طالعالى يالا ياختى .
( هنا نازله وليان معاها وجذبت انظار اسر ليها ...و سرح فى جمالها واضايق من قصر فستانها وغمض عينه بعصببيه ).

ليليان: مشاء الله يا هنون ..قمر ...كل سنه وانتى طيبه يا حبيبتى .
هنا راحت تسلم عليها وتحضنها: حبيبتى يا طنط ...تسلميلى .
ميرا بابتسامه: كل سنه وانتى طيبه يا هنا .
هنا سلمت عليها: انا اسفه جدا على اللى حصل .
ميرا بهمس: عدت خلاص انسى بقى .
مراد الالفى: كل سنه وانتى طيبه يا هنا .
هنا: حبيبى يا اونكل ...انا مبسوطه جدا انك جيت .
ادهم بهمس لعز واسر كان قريب وسمعه: عسل اوى هنا بفستانها دة .
أسر بعصبيه وبصوت عالى: ما تقعدى بقا بفستانك دة .

( الكل انتبه وبص لاسر باستغراب ماعدا زين ابتسم بمكر ...واسر شتم نفسه فى سرة على غباءة ).
اسر بارتباك: مش عارف اشوف البيبى ...مغطيه عليه بفستانها .
(هنا ابتسمت وراحت ناحيه ماهى وشالت البيبى من حضنها وراحت ناحيه اسر ...وحطتها بين ايدة ).
هنا: لا ...بدام مش عارف تشوف نور الصغيرة ..يبقا اجبهالك لغايه عندك .
( اسر بصلها بضيق وسكت ).
ليليان: امال فين جميله يا ماهى!.
ماهى: تلاقيها نازله دلوقتى .
زين: هو مهاب هايتأخر؟!.
ماهى بارتباك: لا ...زمانه جاى .

عز بهمس لادهم: هو احنا بس المعزومين ولا ايه وانا اللى قولت هاجاى واشقط بنات.
ادهم بمكر: اتقل تاخد حاجة نضيفه بدأت بهنا وهاتندع
( جميله نزلت هى وبسام جوزها واتعرفوا على بعض وبعدها سمعوا صوت العربيه بتاعت مهاب ).
هنا قامت بفرحه: هيييييه بابى وصل ...هاروح استقبلهم .
ماهى بتحذير لهنا: هنا اقعدى مكانك...بابكى هايدخل دلوقتى .
هنا بفرحه: كاميليااااااااااااا .
( الكل بص على باب ... الكل اتصدم ...كلهم وقفوا والانفاس اتحبست ..ليليان كان هايغمى عليها من الصدمه لولا ايد زين اللى لحقتها ... وماهى الخوف اتملك منها..ومهاب اللى واقف مش فاهم فى ايه ومين عزمهم وجم ازاى ).
مراد قام وقف بصدمه:س...سااا...سارة .

( سارة ...فعلا هى سارة ...سارة بملاحمها الشقيه ونظرة الحزن فى عنيها ...ملامحها اللى متغيرتيش بمرور الزمن ..سارة عايشه مش ميته ..سارة اللى كانت مصدومه من وجود مراد ...ليه جت من لندن ..ليه وافقت تنزل مصر ..ليه سمعت كلام كاميليا ...ليه ..ليه ...قلبها دق بعنف ..غمضت عينها بألم ...غمضت عنيها وقلبها هاينفجر من كتر دقاته ...اااااه ... ذكرى خيانته ليها قدام عينها ...اللى كسر قلبها واقف قدامها ...بيهمس باسمها ...اسمها اللى لما بينطقه الدنيا بتقف حواليها ...فتحت عينها ولقته قدامها واقف مصدوم بيحاول يستوعب بيمد ايدة بصعوبه بيحاول يلمس وشها يتأكد انها مش حلم وهاينتهى ...لمس وشها ...لمسته حرقتها ...لمسه كلها شوق ...غمضت عينها تانى وعيطت الدموع نزلت غصب عنها نزلت شلال على ايدة ...يااااة قد ايه وحشها صوته وشكله...كانت بتابع صورو مع اولاد زين على النت ..كانت بتقعد تتأمله وتتكلم معاه ...دلوقتى هو قدامها ومش قادرة تحضنه ...بس لمسته محسسها بالامان اللى الامان اللى افتقدته لما بعدت عنه ...الدفى ...ياااه احساسيها اتلخبطت وكتير اوى ...حب وكرة فى نفس الوقت ...دة كله كان ثوانى ..ثوانى وافتقدت كل الاحساسيس دى تانى ...ليه هى حست انه بعد عنها...فتحت عينها تانى ...لقته واقف بيبصلها وبيتنفس بسرعه ).

مراد بيحاول يطلع صوته: س...
زين قرب منه بسرعه ومسك ايدة: تعال اقعد...علشان متتعبش.
( مراد بصله ...بص فى عيون صاحبه ...بص كتير ...والدموع نزلت من عيونه ...نزلت على
سنين عمرة ...نزلت على الوهم اللى كان عايش فيه ...بص فى عيون صاحبه واشتكاله ...مراد اتحرك وحضن زين وغمض عينه وغاب فى دنيا تانيه ووقع فى حضن زين ...زين حس بيه وخاف لتكون الازمه جت تانى ) .
زين بخوف: م...مراد...مراد ..مررررررررررررراد .

توضيح: ( ماهىى تبقى بنت خاله سارة ومهاب يبقى ابن عم ماهى وسارة ومهاب اخوات فى الرضاعه ...هنا وجميله بنات ماهى ومهاب وكاميليا بنت سارة ومراد ...ومهاب وماهى ظهروا فى الجزء الاول فى كذا مشهد )